Santa Sangre

1989

8
Recensie Santa Sangre (1989)

Een voormalig circusartiest ontsnapt uit een psychiatrische instelling om zich weer met zijn armloze moeder te verenigen.

Santa Sangre is door op 21 februari 2023 beoordeeld met een 8 / 10.

Surrealistische filmmaker Alejandro Jodorowsky maakte na El Topo (1970) en The Holy Mountain (1973) jarenlang geen films meer. Pas in 1980 kwam hij met Tusk en weer negen jaar daarna met Santa Sangre. De lange pauzes kunnen te maken hebben met 'Dune', na The Holy Mountain werd Jodorowsky namelijk gevraagd het onverfilmbare boek van Frank Herbert te regisseren - een project wat niet werd gerealiseerd. Gelukkig pakte Jodorowsky het filmmaken weer op en kwam hij met deze film.

Santa Sangre is verre van perfect. Niets voelt organisch of realistisch: ieder shot is meticuleus uitgedacht en perfect geënsceneerd. De theatrale acteerkunsten doen soms denken aan overdreven toneel. Je kunt Santa Sangre (of de films van Jodorowsky in het algemeen) makkelijk bestempelen als kitsch, maar dan ga je voorbij aan de grote charme en aantrekkingskracht.
Jodorowsky zuigt je vanaf de eerste minuten zijn wereld binnen, een gecreëerde omgeving waarin alles kan en mag. Een magische droom. Nooit saai en boeit ieder moment. Een sterk staaltje verhaalvertelling door Alejandro Jodorowsky; samen met Claudio Argento (scenario) en Roberto Leoni (aanpassing van het scenario voor film).

‘Niets voelt organisch of realistisch: ieder shot is meticuleus uitgedacht en perfect geënsceneerd.’

Zelfs de meest sombere scènes zijn alsnog een kleurrijk feestje - óók door de prachtige soundtrack met uiteenlopende muziekstijlen - zonder afbreuk te doen aan de emotionele lading. Iedereen heeft plezier en dat brengen ze over. Jodorowsky stelt een groep samen bestaande uit jongeren met het Syndroom van Down, een travestiet, een klein persoon en omvangrijkere vrouwen. Niemand wordt tentoongesteld, iedereen wordt met respect behandeld.

Santa Sangre is een familiair project geworden: met zoon Adan als de jongere Fenix en Axel als de oudere, Teo als een pooier en Brontis als een figurant. Alejandro zelf speelde in zijn twee bekendste films de hoofdrol, maar blijft hier bescheiden achter de schermen werkzaam. De keuze om zijn kinderen (grote) rollen te geven is niet verkeerd, vooral Axel maakt naast Sabrina Dennison als de oudere Alma indruk - een liefdevol duo.

Hoewel alle beelden tot de verbeelding spreken, zijn sommige shots opvallend mooi. Ook het samenspel tussen moeder en zoon als samengesmolten persoon is indrukwekkend. Santa Sangre is niet voor iedereen geschikt. Dit is experimenteel, mysterieus en magisch; authentiek en eerlijk. En hoewel duidelijk herkenbaar alsnog aantrekkelijk surrealistisch.

Plus- & minpunten

Samengevat de plus- en minpunten van Santa Sangre:

Pluspunten Santa Sangre

Surrealistisch, Ieder shot is meticuleus uitgedacht en perfect geënsceneerd, Theatrale acteren, Charmant en grote aantrekkingskracht, Een magische droom, Verhaalvertelling, Ontknoping, Een kleurrijk feestje, Soundtrack, Familiair project, Samenspel moeder en zoon, Experimenteel en mysterieus

Minpunten Santa Sangre

De perfect geënsceneerde scènes en het theatrale acteren kun je makkelijk negatief beoordelen

Nuttige recensie

6 / 6 personen vinden deze recensie van Santa Sangre nuttig. Vind jij deze recensie nuttig?

Ja, vind ik nuttig
Nee, vind ik niet nuttig
Andere dramafilms en -series