Een gevangene ontsnapt uit zijn werkkamp om een bepaald bioscoopjournaal te kunnen zien, maar het is juist die ene filmrol die een weesmeisje heeft gestolen. Ondertussen wacht een dorp vol smart op het begin van de filmvertoning.
One Second is door Rick Schuttinga op 21 februari 2022 beoordeeld met een 9 / 10.
Het verhaal begint met de reis van filmblikken, steeds wisselend van houder en vervoersmiddel. Uiteindelijk komen de blikken nog best vlot - en compleet - aan op plaats van bestemming, maar daarmee kan de propagandafilm nog niet zomaar worden vertoond. De filmavond is een hele gebeurtenis in het dorp, dus iedereen helpt een handje mee onder leiding van de operateur met de heerlijke bijnaam 'Meneer Film'. Samen werken ze bijna ceremonieel aan het herstel, alsof de film een heilig relikwie is; en wie kan dat nu tegenspreken?
One Second is een ode aan oude film met de 35mm celluloid - een feest der herkenning. De cinematografie is mooi: heldere en frisse kleuren, weidse landschappen en treffende composities. De film bevat een aantal fantastische shots. Ook setting, kostuums, personages en dialogen zijn uitstekend.
Deze film van Yimou Zhang is hedendaagse nostalgie en heeft opvallend veel gelijkenissen met Cinema Paradiso (1988). Ondanks dat is de film toch uniek. Ben je een filmliefhebber dan heeft One Second je echt iets te bieden: hoge kwaliteit, charmant verhaal en visueel uitdagend.
‘Samen werken ze bijna ceremonieel aan het herstel, alsof de film een heilig relikwie is; en wie kan dat nu tegenspreken?’
Het historische verhaal ten tijde van de Chinese Culturele Revolutie ('66-'76) is zeer boeiend. Met drie sympathieke hoofdpersonages: naast Meneer Film een crimineel en een wees. Allemaal hebben ze iets van doen met de filmrollen. De onderlinge dynamiek is goed en keuzes en gebeurtenissen voelen oprecht.
One Second was al in 2019 geproduceerd en klaar voor vertoning aan het grote publiek. Regisseur Yimou Zhang trok de film echter terug, men zegge vanwege het onderwerp in combinatie met Chinese censuur. De slotscène 'twee jaar later' valt daarmee op zijn plek. Een niet zo rooskleurig decennium moet toch positief worden afgesloten. De satire die Zhang in de ontknoping heeft verwerkt is dan weer zeer geestig: het absurde van het zoeken naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg.
Ook bij One Second geldt: het gaat niet om het doel maar de reis.
Te zien op Pathé Thuis en Sooner
