Over de grootouders van de filmmaker die lang geleden van Italië naar Frankrijk trokken op zoek naar een beter leven.
No Dogs or Italians Allowed is door Rick Schuttinga op 19 mei 2023 beoordeeld met een 6,5 / 10.
In een gehucht in de bergen genaamd Ugheterra woonde families met allemaal dezelfde achternaam: Ughetto. Velen wilde de armoede ontvluchten en trokken naar Frankrijk om als arbeiders te werken aan tunnels en spoorwegen. Met No Dogs or Italians Allowed neemt schrijver en regisseur Alain Ughetto de kijker mee in zijn familiegeschiedenis.
De film is een heel persoonlijk verhaal geworden en doet sterk denken aan Ningdu (2022). Toen collage-technieken, nu stop-motion animatie; toen China, nu Italië en Frankrijk; toen landbouw, nu arbeiderswerk in de bergen. No Dogs or Italians Allowed lijkt vooral een film om te documenteren en eventueel te verwerken, iets wat je maakt voor jezelf - en voor wie het verder maar wil zien.
‘Een heel persoonlijk verhaal.’
Je kunt Alain Ughetto's film saai noemen, althans, het is geen moment meeslepend, spannend of zelfs grappig. Gewoon een documentatie van een niet eens zo bijzonder leven; niet iets waarover vertelt móet worden, behalve dan waarover de filmmaker zelf wil vertellen tegen intimi.
De stop-motion animatie lijkt een combinatie te worden tussen Alain en zijn tot leven gebrachte geknutselde wereld, maar de gelijke verdeling gaat al snel richting animatie aangevuld met grappige interacties met levende ledematen. Hierin is de film creatief en aantrekkelijk. Op de animatie is niets aan te merken, het is vooral het weinig enerverende verhaal.
Er zijn leuke grapjes te vinden, vooral als decorstukken als dusdanig worden 'ontdekt' door de geanimeerde poppetjes - verder dan een glimlach komt het niet, emoties worden niet beroerd.
