In een wereld van propagandabeelden maakt kunstenaar en filmmaker Lei Lei een familieportret over hun verleden om het heden (beter) te begrijpen.
Ningdu is door Rick Schuttinga op 21 februari 2022 beoordeeld met een 6 / 10.
Ningdu (Silver Bird and Rainbow Fish) is het verhaal van de familie van Lei Lei. Opa was eerder al geïnterviewd, tussen het gesprek met vader hoor je wat opa te zeggen heeft over de besproken onderwerpen. Waarom opa en vader niet tegelijk in gesprek gaan met Lei Lei wordt achteraf duidelijk.
De film gaat over het leven van een man ten tijde van de Chinese Culturele Revolutie. Hij vertelt aan zijn zoon over zijn jeugd, zijn vader (Lei Lei's eerdergenoemde opa) en moeder, het werk en de modernisering van China. Dit is een heel persoonlijke documentaire die doet denken aan State Funeral (2019), met een langzame voortgang en gemaakt voor een zeer selecte groep geïnteresseerden vanwege het specifieke onderwerp.
‘Over het leven van een man ten tijde van de Chinese Culturele Revolutie.’
De docu is met een uur en drie kwartier aan de lange kant. De vertelling is traag en bevat veel langgerekte scènes. In de montage zijn de nodige keuzes niet gemaakt. Soms hele scènes die er niet toe doen, puur voor de animatie. Of neem de scène over de gebroken hand: te lang en zonder verdere betekenis. Op een gegeven moment zet filmmaker Lei Lei de film zelfs op pauze omdat hij even weg moet. In volledige stilte wacht de kijker een kleine 15 seconden voordat de docu weer verder gaat. Geinig, maar het voegt niets toe.
In de vormgeving en animaties is Ningdu aantrekkelijk. De collagetechnieken spreken tot de verbeelding en versterken het verhaal op een creatieve manier. Hoewel het soms als een knutselwerk aanvoelt is de gebruikte techniek geslaagd. Ieder gezinslid krijgt een ander kleur klei-hoofd; makkelijk herkenbaar. Komt iemand te overlijden dan is het ware gezicht op de foto's zichtbaar. En de docu bevat een lekkere soundscape; heel minimalistisch, met ritmische omgevingsgeluiden.
In een paar hoofdstukken gaan we van 1959 'Silver Bird' (opa's eerste vrouw) naar 1961 'Rainbow Fish' (opa's tweede vrouw) om na wat korte stukken te eindigen in 1985 als Lei Lei zich bij de familie voegt en daarmee de film ten einde komt.
Kampen waren er eind jaren '60, begin '70 al in China zoals Ningdu vertelt. Ze sturen er steeds groepen andersdenkenden heen om zich aan te passen naar de idealen van de Communistische Partij. Deze zogeheten "heropvoedingskampen" bestaan vandaag de dag nog steeds en ze huisvesten miljoenen Chinezen.
Te zien op Pathé Thuis
