Op een drukke avond probeert chef-kok Andy Jones in zijn populaire Londense restaurant de balans te vinden tussen zijn professionele en persoonlijke problemen.
Boiling Point is door Rick Schuttinga op 29 september 2022 beoordeeld met een 7,5 / 10.
In 2019 maakte regisseur Philip Barantini en acteur Stephen Graham een gelijknamige short. Als het idee in 22 minuten lukt, is het dan ook mogelijk in een lange speelfilm? Het antwoord is volmondig ja.
Iedereen die bekend is met Boiling Point heeft het erover: het anderhalf uur lange shot. In vier takes opgenomen waarvan de beste is gekozen. Je moet er voor waken dat zo'n artistieke keuze geen gimmick wordt maar in dienst staat van het verhaal. Dit is zonder meer gelukt. De stressvolle omgeving is goed voelbaar, je zit bijna zelf zwetend in je bioscoopstoel. Een carrièreswitch zul je in ieder geval niet overwegen na het zien van de film.
‘De stressvolle omgeving is goed voelbaar, je zit bijna zelf zwetend in je bioscoopstoel.’
De kijker zit alle mensen op de huid; lanterfanterende nietsnutten, irritante influencers, racistische gasten en een verliefd koppel. Achter de bar en in de keuken leer je het team een beetje kennen. En al draait het vooral om Andy, sous-chef Carla maakt écht indruk met haar inzet, professionaliteit en steengoede uitbarsting.
De buitenwereld wordt via een paar telefoongesprekken bij de restaurantlocatie betrokken met als doel de misère van Andy te benadrukken. Het personage van Stephen Graham is ook zo ergerlijk: het ene moment explosief krachtig en dan weer ruggengraatloos verontschuldigend. Het illustreert zijn tweestrijd en zoektocht naar enige houvast. Andy zit in de put, kan alle ballen niet meer hooghouden en het is de vraag wanneer hij instort. In anderhalf uur komt een hoop tegenslag voorbij en toch voelt het geen moment overdreven.
Op deze manier acteren is eigenlijk choreografie; geen ruimte voor foutjes, en die zijn ook niet (nadrukkelijk) aanwezig. Barantini maakt geen gebruik van trucjes om alsnog meerdere shots samen te smelten. Hoewel je het zou verwachten kijk je geen moment naar een documentaire of een live verslag. Boiling Point voelt authentiek.
De film is goed, maar niet perfect. De reden is wellicht het onsympathieke personage Andy, waardoor de ontknoping ook niet de indruk maakt die nodig is. De ellende overkomt Andy niet, hij is constant middelpunt en veroorzaker van ieder conflict. Daardoor is medelijden niet direct iets wat je voor hem voelt. Ondanks dit is de reis die Boiling Point biedt enerverend en spannend.
Te zien op Prime Video en Pathé Thuis
