Hollywood, de jaren '20 en '30. We volgen het leven van drie personages: coming star Nellie LaRoy, dé ster van het moment Jack Conrad en manusje-van-alles Manny Torres. En dit allemaal tegen de achtergrond van het decadente Hollywood van de jaren '20.
Babylon is door Kurt Velghe op 22 januari 2023 beoordeeld met een 9 / 10.
Na het buitenkomen uit de bioscoop, weet je niet zo goed wat je van deze film moet denken. Enerzijds zit je 3 uur gefascineerd naar het scherm te staren, anderzijds heb je het gevoel dat de film té veel en té lang is. Als je er echter wat langer over nadenkt, dan is dat wellicht allemaal de bedoeling.
Chazelle toont ons zowel het decadente als het mooie van Hollywood en houdt de mens nog maar eens een spiegel voor. Hoe hoogmoed tot ondergang leidt en hoe moeilijk het is om in de gekke mallemolen van Hollywood je verstand te bewaren. Het eerste half uur kijk je naar een wervelend in beeld gebracht bacchanaal annex orgie in het huis van een topproducer van die tijd. Nellie is het middelpunt van de avond ('Een ster word je niet, een ster bén je!'), Conrad is de ster van de avond en Manny, die geraakt er wel.
‘Op zijn eigen weergaloze wijze toont Chazelle ons het mooie maar ook het lelijke van de filmwereld.’
Tegen de achtergrond van de opkomst van de geluidsfilm, zien we de opkomst (LaRoy, Manny) en de ondergang van de sterren (Conrad) van de stille film. Chazelle drukt ons nog eens met de neus op de feiten: roem is vergankelijk. Dat wordt ons trouwens heel mooi duidelijk gemaakt in een prachtige monoloog van Elinor St. John (een fantastische Jean Smart), een critica annex recensent.
Maar tegelijkertijd brengt Chazelle opnieuw een ode aan de cinema (en dat wordt heel duidelijk helemaal op het einde van de film). Op zijn eigen weergaloze wijze (hij blijft een meester in het sturen van de camera) toont hij ons het mooie maar ook het lelijke van de filmwereld. Bij sommige scènes kun je je vragen stellen (de olifant, de kotsscène,...), maar tonen die scènes ook net niet dat het er allemaal over is? Alles is groot in Hollywood, té groot, té veel, té lang...
Chazelle weet hoe hij een sfeer moet scheppen, weet altijd de perfecte score te vinden (jazzmuziek stuwt de film voort) en heeft met een meesterlijke Margot Robbie (geef die vrouw een Oscar), een grappige en aandoenlijke Brad Pitt, een aandoenlijk Diego Calvo en een wonderlijke Jean Smart een aantal topacteurs die allemaal de pannen van het dak spelen. Deze film zal niet voor iedereen weggelegd zijn, maar wie houdt van cinema moet zeker gaan kijken.
Te zien op Netflix, Pathé Thuis en SkyShowtime
