We volgen de zwangere 17-jarige Kasia die op zoek gaat naar haar afwezige ouders om hen verantwoordelijk te houden.
When Fucking Spring is in the Air is door Rick Schuttinga op 17 februari 2024 beoordeeld met een 5 / 10.
When Fucking Spring is in the Air is een personagefilm. Kasia staat centraal, hoewel in het begin niet zo lijkt wordt ze al snel onhebbelijk. Je zal nooit voor haar juichen. Ze vindt zichzelf zielig en denkt daarom overal recht op te hebben. Kasia maakt keuzes die zorgen dat je verder van haar af komt te staan. Dit ligt niet aan actrice Ada Szczepaniak, maar aan schrijvers Danyael Sugawara (tevens regisseur) en Heleen Suèr die hun hoofdrol ongelooflijk slecht hebben geschreven.
Personages moeten ook negatieve kanten bevatten om realistisch te zijn en om te kunnen groeien, maar bij Kasia is al het goede geveinsd en zijn haar onsamenhangende en wispelturige (re)acties onbegrijpelijk.
‘Een moment waarop Kasia laat zien wat voor intens lelijk mens ze is.’
Halfzusje Ania maakt onder de vleugels van haar - tot een dag geleden totaal vreemde - grote zus, onlogische beslissingen. Leszek is pas laat in de film het eerste enigszins emotioneel stabiele personage - waren er daar maar meer van op de wereld. Met gevoel, hart en ziel; exact datgeen wat Kasia zo mist.
Komt de familiedynamiek om de hoek kijken, dan leeft de film eindelijk op; dan is mooie emotie te vinden in verhaal en mens. Met anderen in haar omgeving wordt de vraag over Kasia nog sterker: hoe kun je zo'n mens zijn? "In a world where you can be anything, be kind."
De omslagpunten zijn groot en worden niet goed geïntroduceerd. Keuzes komen uit de lucht vallen, net als karakterontwikkelingen. Als Kasia dan ineens Ania gaat beschermen met één opmerking is dat voor de filmmakers ogenschijnlijk voldoende om daar oprecht gewicht aan te geven.
Steeds als je denkt dat Kasia wat menselijker wordt, slaat ze toch weer die nare kant op. Dieptepunt is wanneer ze een naaste familielid weer ziet en daar de meest nare beledigingen over uitstort - een moment waarop ze laat zien wat voor intens lelijk mens ze is.
Kasia, het hoofdpersonage, is onuitstaanbaar. En dat voor een veel te lange periode. Ze maakt gekke keuzes, ook voor iemand die wanhopig is. Het is alsof ze de kern van haar wezen plotsklaps overboord heeft gegooid. Pas als de familie in beeld komt wordt het allemaal menselijker - en dan met name bij de familie, niet bij Kasia.
Te zien op Pathé Thuis en NPO Plus
