Wanneer de dochter van Roald Dahl en Patricia Neal komt te overlijden stort Roald in een diepe put van rouw. Het verlies heeft een grote invloed op hun relatie.
To Olivia is door Rick Schuttinga op 13 juni 2022 beoordeeld met een 5,5 / 10.
To Olivia begint met een charmante en gevatte introductie van de man Roald Dahl. Een fijn gevoel wat pas in het laatste kwartier terugkomt. Daartussen is de man onuitstaanbaar. Dahl is een hork, een egoïst en een hufter, tenminste als je afgaat op de rol door Hugh Bonneville in deze film. Doet het de man goed? Geen idee. Is het een fijne kijkervaring? Niet zozeer. To Olivia blijft veel te veel hangen in de put en komt maar zelden boven water om wat zonnestralen te vangen. Als schrijver en regisseur John Hay Roald Dahl wil neerzetten als een ongevoelige zak dan is dat fantastisch gelukt.
Verdriet en rouw staat in het script gelijk aan onsympathiek en hufterig. Er mist nuance in het spel van Bonneville én in het verhaal van Hay. Dahl is te hard en ongevoelig waardoor de kijker nooit met hem sympathiseert. Een alcoholist en kettingroker, vol zelfmedelijden die een ander niets gunt. Positiviteit mist, al waren het maar een paar glimpen waardoor je ziet dat er toch een fijne man achter dat verschrikkelijke masker schuilgaat.
‘Blijft veel te veel hangen in de put en komt maar zelden boven water om wat zonnestralen te vangen.’
Na een vreemd onderonsje stort Dahl nogal theatraal in. Het tij is gekeerd, Roald ziet weer (letterlijk) zonneschijn. De zin in het leven komt terug. Je hoort het al, To Olivia is nogal traditioneel in manier van vertelling. Niet veel later gaat de positiviteit weer veel te snel met een moment van doordrammen, iemand inzicht verschaffen en samen gelukkig lachen. De uiteindelijke ontknoping maakt dan weer wat goed. En gelukkig is vrouwlief Patricia Neal, gespeeld door Keeley Hawes wél overtuigend. Want wat blijft er anders over met hork Roald Dahl om de film alleen te trekken?
To Olivia heeft alle focus op verdriet en rouw en vergeet daarbij sympathieke momenten te creëren. Het kan heel goed het enige doel zijn geweest van Hay. De film gaat ook, zoals de titel doet vermoeden, over die sombere periode in het leven van de familie Dahl, maar of het een fijne film oplevert is maar de vraag.
Te zien op Pathé Thuis en Sooner
