Een gezin, een projectontwikkelaar en een huisbazin zijn on verschillende tijdperken aan hetzelfde huis verbonden.
The House is door Rick Schuttinga op 24 januari 2022 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Het huis in The House is de enige overeenkomst in de drie losse verhalen. Geplaatst in een ander tijdperk, op een andere locatie en met nieuwe bewoners. Ook de genres zijn anders; zo is het eerste deel charmante horror, dan volgt een spannend drama en we sluiten af met subtiele romantiek. Toch voelt de film als één geheel. Dit komt met name door de stijl, ze zijn namelijk allemaal gemaakt door middel van prachtige stop-motion animatie. Ook bevatten ze allemaal een mysterie, duiken vol in de fantasy en duren maar een half uur.
‘Allemaal gemaakt door middel van prachtige stop-motion animatie.’
Met het eerste verhaal begint The House sterk. In het duister en zonder de steun van vader en moeder zijn de twee zusjes op zichzelf aangewezen. In het tweede verhaal maken we kennis met een projectontwikkelaar en klusjesmuis. Hier draait het vooral om het mysterie en symboliek, iets wat in de ontknoping prima wordt uitgelegd. De afsluiter draait om een droom, zo groot en onhaalbaar dat het ideaalbeeld steeds verder van je afdrijft. Drie enigszins irritante personages zorgen er voor dat huisbazin Rosa loskomt van deze verstikkende droom.
We gaan van verleden, naar heden, richting toekomst. Die chronologische werking voelt goed voor een eeuwenoud huis wat geleefd wordt over vele generaties. Dit zorgt ook voor een passende en mooie afsluiting. The House mag dan gemaakt zijn door drie verschillende regisseuses, iemand heeft zichtbaar de leiding gehad over dit creatieve collectief.
Te zien op Netflix
