Jeannette Walls groeit op in een arm gezien met een alcoholistische vader. Steeds weer verhuizen ze naar een andere staat om de autoriteiten te ontlopen.
The Glass Castle is door Rick Schuttinga op 24 september 2017 beoordeeld met een 5 / 10.
The Glass Castle laat de moed je in de schoenen zakken. Je zal maar een alcoholist als vader hebben, geen oog voor zijn gezin; zijn promillage op peil houden verkiezen boven eten voor zijn kinderen.
Een sombere film kan alsnog heel mooi zijn - maar dat is The Glass Castle niet. Het mag geen verrassing zijn dat de disfunctionele vader (Woody Harrelson) geen fijn personage is, maar zijn kinderen - onder leiding van Jeannette Walls (Brie Larson) - zijn onvoldoende uitgediept om je druk over te maken.
‘Het 'eind goed, al goed' is zwak en veel te zoetsappig.’
Het 'eind goed, al goed' is zwak en veel te zoetsappig. The Glass Castle is gebaseerd op de memoires van schrijfster Jeannette Walls, maar toch wekt de happy end ergernis op. Als je pa je hele jeugd heeft verkloot hou je niet vast aan die enkele mooie herinnering. Nee, dan kies je voor jezelf, je eigen gezin. Breken met familie voor ieders bestwil.
Je ziet in een film wat je wilt zien. Iedereen ontvangt een film anders. En zelfs als het getoonde de emoties negatief beïnvloed, werkt de film op een bepaald niveau. In het geval van The Glass Castle heb je echter alleen ergernis over de mensen en hun keuzes.
Te zien op Pathé Thuis
