Billie en haar broertje Nico wonen bij hun vader in een geïmproviseerd bestaan. Maar telkens als vader toegeeft aan de verleiding van alcohol maakt geborgenheid plaats voor tranen.
Sweet Thing is door Rick Schuttinga op 20 oktober 2020 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Regisseur Alexandre Rockwell caste voor Sweet Thing zijn eigen vrouw, dochter en zoon als, jawel: moeder, zus en broer. De eerste gedachte is dat zo'n familieproject niet veel soeps kan worden, maar juist door de familieband voelt het authentiek. Vooral zus Billie (Lana Rockwell) en broer Nico (Nico Rockwell) hebben echte broer-zus chemie.
Je ziet dat de film is gemaakt door iemand met een visie; door te spelen met technieken en stijlen nóg beter een verhaal vertellen.
Sweet Thing is geschoten in zwart-wit, ogenschijnlijk in lage resolutie. Maar het is bedoelt als sfeermaker. Dat komt duidelijk naar voren als vreugde soms, heel soms, om de hoek komt kijken en de toeschouwer getrakteerd wordt op levendige kleuren en scherp beeld.
‘Een magische mini-ontsnapping in andermans hoofd.’
De filmtitel slaat op Billie, want ondanks alle tegenslagen blijft zij het vrolijke zonnestraaltje, iemand met een gouden hart, niet kapot te krijgen.
Drank(misbruik) is één van de andere hoofdrollen in de film. Iedere volwassene, continu. Ze denken dat het andere leven beter is, maar ook dat blijkt een teleurstelling. En dus gaan de drie musketiers, of zoals zijzelf zeggen outlaws and renegades op avontuur. Sweet Thing is een magische mini-ontsnapping in andermans hoofd.
"Zolang je twijfelt of je kunt vliegen zul je niet kunnen vliegen."
Te zien op Pathé Thuis, CineMember en Sooner
