Documentairemaakster Margreth Olin keerde terug naar het dal waar ze opgroeide en filmde haar vader die door de prachtige Noorse natuur wandelt rondom de vallei van Oldedalen.
Songs of Earth is door Iris Wielders op 23 maart 2024 beoordeeld met een 5,5 / 10.
Het leek zo veelbelovend. Prachtige beelden van een afgelegen fjord in Noorwegen; een documentairemaakster die vier seizoenen lang haar vader volgt met haar camera, terwijl hij wandelt in de bergen rondom het ouderlijk huis. Helaas maakt Songs of Earth deze belofte niet waar. Margreth Olin schiet mooie beelden, maar de film klopt verder van geen kant. Het verhaal van de seizoenen wordt nauwelijks gebruikt. Pa zegt af en toe iets over de schoonheid van de natuur, maar spreekt vooral in clichés. Pa en ma zingen een aantal Noorse liedjes over de vallei, maar omdat we deze mensen nauwelijks leren kennen valt dat plat en komt het overtrokken sentimenteel over.
‘Anderhalf uur naar drone-beelden kijken, zonder verhaal, wordt heel, heel saai. Al is de natuur nog zo mooi.’
Al met al laat Olin een hoop kansen liggen met deze collage van Noorse natuurbeelden. Hoe stond zij zelf in deze wandeltochten met haar vader? Welke paden leiden waar naartoe en wat kan pa daar over vertellen? Zijn er nog andere dorpelingen die mooie verhalen hebben over de geschiedenis van het dal? Het enige dunne verhaallijntje gaat over een aangeplante spar.
Deze film probeert allerlei dingen een beetje (natuurfilm, geschiedenis van ouderlijke relatie, geschiedenis van het dal) maar vertelt uiteindelijk nauwelijks een verhaal. Daar komt bij dat veruit de meeste beelden met drones zijn gemaakt. En anderhalf uur naar drone-beelden kijken, zonder verhaal, wordt heel, heel saai. Al is de natuur nog zo mooi.
Te zien op Picl
