Een bovennatuurlijke kracht zorgt ervoor dat mensen met een grote grijns op hun gezicht verschijnen, vlak voordat ze zelfmoord plegen.
Smile is door Jordy Gomes op 4 oktober 2022 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Voorafgaand aan mijn bioscoopbezoek kwam het volgende onderwerp ter discussie: "wanneer ben ik voor het laatst echt bang geweest voor een horrorfilm?" Als je zoveel binnen het genre kijkt heb je alles wel een beetje gezien. Veel is clichématig of er mist gewoon een goede spanningsopbouw. Ik weet niet wat er precies gebeurde tijdens mijn ervaring met Smile, maar dit is de film die voor mij dat vieze, akelige gevoel weet terug te brengen. Brr...
Dr. Rose Cotter is een psychiater die ziet dat haar patiënt, een jong verward meisje, zelfmoord pleegt voor haar ogen. De trauma die ze hieraan overhoudt consumeert haar steeds meer, tot het punt dat ze waanbeelden begint te zien. Hierin verschijnen verschillende personen, allemaal met een grote glimlach op hun gezicht. Dit is de basis van het verhaal, simpel, waardoor de film zich kan focussen op het effectief brengen van zijn schrikmomenten.
‘Smile laat je ongemakkelijk glimlachen vanwege zijn effectieve, maar akelige aanpak.’
De jumpscares zijn aanwezig, maar Smile leunt niet volledig op deze manier van bangmakerij. Telkens als zo'n verdomde grijns in beeld komt krijg je de kriebels. Het is eenvoudig, maar het werkt op de zenuwen. Het gevoel van onmacht blijft voornamelijk hangen. Je weet nooit wanneer iemand met een brede lach tevoorschijn komt. Hierdoor blijft de verontrustende sfeer constant aanhouden.
Smile kan het best worden vergeleken met de Amerikaanse remake van The Ring (2002). Een bovennatuurlijke dreiging moet binnen een bepaalde tijd worden tegengehouden, want anders staat de dood op je te wachten. Ondertussen is er ook een mysterie, waardoor je aandacht op het verhaal blijft. Samen moet je ontdekken hoe alle slachtoffers met elkaar verbonden zijn en of er een manier is om het lot te ontlopen.
De climax van Smile scoorde voor mij extra punten door het hebben van een daadwerkelijke boodschap. Rose moet de strijd aangaan met een visualisatie van haar eigen onverwerkte trauma. Ben je iemand die meer zoekt achter bepaalde horrorfilms, weet dan dat Smile zeker wat te zeggen heeft over hoe trauma een persoon kan vormen of tot waanzin kan drijven.
Sommige dingen spreken voor zichzelf. Van alle horrorfilms die ik de laatste jaren heb gezien wist Smile onder mijn huid te kruipen. Elke schrikscène werkte naar behoren en ik was geboeid door het verhaal. Na afloop liep ik met een onaangenaam gevoel de zaal uit, maar evengoed met een bijpassende lach. Compleet tevreden door het zien van een bovengemiddelde horror.
Te zien op Netflix, Pathé Thuis en SkyShowtime
