Als een zware storm toeslaat zitten een gezin én hun buren vast in een flat die duisteren geheimen verbergt.
Satan’s Slaves: Communion is door Rick Schuttinga op 18 december 2022 beoordeeld met een 7 / 10.
Waar Satan's Slaves (2017) stopt gaat Communion verder. Oudere zus Rini is samen met haar vader en jongere broers Toni en Bondi naar een flat verhuisd. Daar wonen veel mensen die hulp kunnen bieden mocht er iets gebeuren is de beredenering. Maar waarom staat de hoogbouw precies op deze plek? En waarom is er geen ander gebouw in de wijde omgeving te bekennen? De antwoorden op deze vragen worden in de spectaculaire ontknoping duidelijk.
Communion moet even op gang komen, zeker in verhaal omdat je zoekt naar wat Anwar precies wil vertellen; welke richting hij opgaat wil gaan. Is dit eenmaal duidelijk, dan blijkt de essentie kinderlijk eenvoudig. Toni en Bondi komen op het spoor van rare zaken waar ze tot voor kort niet bij stilstonden. Al onderzoekend komen ze steeds dichter bij het geheim van de flat - een bruut uit beton opgetrokken gebouw met kleine kamers en vreemde ruimtes.
‘Binnen het horrorgenre zeer verfrissend.’
De Indonesische filmmaker Joko Anwar weet herhaling zeer goed te gebruiken. Zo is de liftscène heerlijk en weet hij veel spanning te creëren door clichés net iets anders in te zetten dan je verwacht. Herhalende bewegingen van camera of personages die gewoon werken, net als muziek om de spanning op te stuwen. De griezelige sfeer is net als in Satan's Slaves uitstekend.
Communion is een bijna gelijkwaardig vervolg. Echt niet perfect, maar binnen het horrorgenre zeer verfrissend.
