André, een ex-truckchauffeur, worstelt met een joekel van een trauma. Zijn vrouw ziet hij niet meer en hij woont alleen in een werfkeet. Op een dag breekt de jonge Marokkaan Thierry bij hem in. André ziet een beetje van zichzelf in Thierry en ontfermt zich over hem. Samen gaan ze op zoek naar wie ze zijn, maar daarvoor moeten ze eerst graven in hun verleden.
Nowhere is door Kurt Velghe op 8 april 2022 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Peter Monsaert weet hoe hij een aangrijpend verhaal moet schrijven zonder terug te grijpen naar de goedkope trucs van het genre. Veel woorden worden er niet gebruikt in de film. Zowel André als Thierry weten zich op dat vlak niet zo goed te uiten. En toch voel je dat beide heren zich meer en meer op hun gemak beginnen te voelen bij elkaar.
‘Peter Monsaert weet hoe hij een aangrijpend verhaal moet schrijven zonder terug te grijpen naar de goedkope trucs van het genre.’
Zowel Koen De Bouw als debutant Noa Tambwe Kabati schitteren in hun rollen, maar het is Koen De Bouw die de show steelt als de zwijgzame André. Zijn doorgroefd en zijn intrieste ogen verwoorden vaak zoveel meer dan hetgeen gezegd wordt. We zien het hem wel vaker doen, het gewicht van de wereld op zijn schouders torsen, maar hier speelt hij het tot in de perfectie.
Monsaert kiest voor een sobere, donkere sfeer. Een sfeer die perfect de gevoelswereld van de personages weergeeft. Heel mooi ook hoe de personages evolueren en uiteindelijk op de één of andere manier toch in het reine komen met zichzelf en met elkaar. Eigenlijk is dit een buddy movie, een verhaal waarin twee tegenpolen zo moeilijk met maar uiteindelijk ook niet meer zonder elkaar kunnen. Nogmaals, overdreven emotionaliteit wordt vermeden en dat maakt het einde des te bevredigender. Monsaert weet niet alleen hoe hij een verhaal moet schrijven, maar ook bijzonder goed hoe hij een film moet maken.
Te zien op Pathé Thuis
