Hannah en Anne zijn boezemvriendinnen in de tijd dat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Wanneer de familie Frank onderduikt, verliezen ze elkaar uit het oog. Drie jaar later, in 1945, komen de twee meisjes elkaar weer tegen in concentratiekamp Bergen-Belsen.
Mijn Beste Vriendin Anne Frank is door Rick Schuttinga op 10 september 2021 beoordeeld met een 5,5 / 10.
Mijn Beste Vriendin Anne Frank is saai. Gebeurt er dan niets? Jawel, maar niets wat je nog niet kent. Geen verrassingen en geen eigen of interessante vertelling. De personages zijn hiervan de grote veroorzaker. Stuk voor stuk zijn ze allemaal onsympathiek.
‘Het boek zal genuanceerder zijn, maar dat komt in de film niet naar voren.’
Deze film is gebaseerd op het boek 'Anne Frank, mijn beste vriendin' wat Alison Leslie Gold in 1998 schreef over het leven van Hanneli Goslar. Als scenarioschrijver heb je dan de keuze welk materiaal wel en niet te gebruiken voor je film. Waar leg ik de nadruk op?
Te bedenken dat het verhaal draait om de innige vriendschap tussen Anne en Hannah is er bar weinig vriendschap tussen de twee te vinden. Anne is een regelrechte feeks. En Hannah is een muurbloempje, op de achtergrond, zonder mening. Ze loopt Anne steeds achterna en mist een eigen identiteit. Het boek zal genuanceerder zijn, maar dat komt in de film niet naar voren.
De film legt ook veel focus op verliefdheid, seks, piemels en tongen. Het is een keuze, maar hierdoor blijft de band tussen Anne en Hannah aan de oppervlakte dobberen.
Concentratiekamp Bergen-Belsen is gereduceerd tot een vrouwenbarak met een 30-tal gevangenen. Het voelt aan als een privé kamp. Nergens wordt het groots, luguber, gewelddadig of angstig. Het ziet er niet leuk uit, maar ook verre van verschrikkelijk - terwijl we allemaal beter weten. Mijn Beste Vriendin Anne Frank is op ieder vlak te romantisch, te zoetsappig, te afgevlakt.
Te zien op Netflix, Prime Video, Pathé Thuis, Videoland en Viaplay
