De Scientology kerk krijgt veel kritieken van onder andere oud-aanhangers; zo zou de kerk aanhangers mishandelen, hersenspoelen en tegen hun wil vasthouden. Maar kent de kerk ook een positief verhaal? Louis Theroux wil de eerste journalist zijn die dit verhaal van de Scientology kerk bloot weet te leggen. Al snel blijkt echter dat hij hier niet de mogelijkheid toe krijgt.
Louis Theroux: My Scientology Movie is door Marleen Hegeman op 10 mei 2016 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Louis' stijl is even bescheiden als effectief; op een kalme toon vuurt hij relatief eenvoudige vragen op zijn subjecten af. Hij is betrokken maar blijft altijd een toeschouwer in het geheel; objectief en onbevooroordeeld. De vragen die hij aan het begin van een film stelt, beantwoordt hij niet. In zijn nieuwe film krijgt hij niet de kans deze controle en rust te behouden.
Afgekeurde aanvragen, belemmeringen van kerk en achtervolgingen; de voorbereiding verloopt niet soepel. De kerk probeert actief de documentaire te saboteren. In de hoop toch inzicht te vergaren in de gang van zaken van de kerk bootst Louis aan de hand van de verhalen van oud-aanhangers situaties na. In de representatie van deze gebeurtenissen wordt een sentiment dat we niet van Louis gewend zijn opgeroepen; sensatie.
Louis' tegenslagen en verwarring voelt de kijker ook. Zo wordt de film, die bij vlagen toch erg lang aanvoelt, ook een film over het maken van een documentaire. De kijker wordt mee het proces ingenomen en met de vragen die Louis aan het begin stelt, achtergelaten. Ben je veel wijzer aan het einde? Niet per se, maar nadenken doe je wel. En dat lijkt toch vaak het doel op zich te zijn.
