Na een succesvolle carrière als model en mode-icoon gaat Lee Miller tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de slag als een onverschrokken oorlogsfotograaf.
Lee is door Rick Schuttinga op 15 oktober 2024 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Lee is een standaard biografische film. Lee Millers verhaal gaat van start net voor de Tweede Wereldoorlog. We volgen haar reis via omwegen naar het Europa in oorlog om na de beëindiging daarvan visueel verslag te doen van de terreurdaden van Nazi-Duitsland in concentratiekampen. Zonder echt saai te worden kabbelt het geheel voort tot de echte impact gemaakt wordt in dat laatste deel. De beelden in de kampen zijn met respect en zorg gemaakt. Om nu pas interessant te worden is alleen wel wat laat.
Lee's reis bestaat uit losse flarden, scènes waarvan je duidelijk ziet dat ze later terugkomen - wat ook gebeurt - maar of je door de scènes Lee beter leert kennen is maar de vraag. Daarnaast is een onderlaag geschreven die in de ontknoping voor een schokeffect moeten zorgen, iets wat onvoldoende werkt.
‘Zonder echt saai te worden kabbelt het geheel voort tot de echte impact gemaakt wordt in dat laatste deel.’
Een biopic over een oorlogsfotograaf die tijdens haar leven te weinig erkenning heeft gekregen voor haar werk, maar zoals uit deze weergave lijkt ook niet wilde. Gezien het laatste kwart van de film, waarin zij met collega Davy Scherman de hel op aarde heeft vastgelegd, een zeer begrijpelijke keuze, helemaal als men op het thuisfront haar werk te choquerend vindt om te publiceren.
Daarin schuilt nog een groot mankement van Lee: als zij prachtige, duistere, maar foto's met impact heeft geschoten, toon deze dan ook in de film. Nu zien we nagemaakte foto's die toch echt een heel ander effect bewerkstelligen dan de originele te integreren.
