María en Ingvar runnen samen een schapenboerderij op een afgelegen plaats ergens in IJsland. Het is duidelijk dat dit koppel worstelt met een joekel van een trauma. Even lijkt hun leven terug zin te krijgen als ze de zorg op zich nemen van een lammetje en dat behandelen als hun eigen kind. Pétur, de broer van Ingvar, komt langs en confronteert het koppel met hun bizarre gedrag.
Lamb is door Kurt Velghe op 15 januari 2022 beoordeeld met een 5,5 / 10.
De IJslandse regisseur Valdimar Jóhannsson debuteert met deze bizarre mix tussen horror, komedie en relatiedrama. Hij behaalt meteen ook de originaliteitsprijs op recentste festival van Cannes.
‘Het folklore- en sprookjeselement intrigeert, maar wordt te weinig uitgewerkt om echt in mee te gaan.’
De film zit vol met goede bedoelingen maar daar blijft het dan ook bij. Bij momenten is de sfeerschepping subliem om dan direct daarna onderbroken te worden door een (ongewild?) grappig moment. Dat maakt dat je nooit het gevoel krijgt naar een horror mysterie te zitten kijken. Op het einde wordt dat uiteindelijk wel zo, maar tegen dan is het kwaad al lang geschied.
Ook het titelpersonage (lam Ada) werkt af en toe (ongewild?) op de lachspieren, terwijl dat (volgens mij) niet echt de bedoeling is. De film krijgt even wat schwung met de komst van broer Pétur om daarna terug te vervallen in hetzelfde euvel van daarvoor: goede bedoelingen alom, maar als geheel toch eerder ontgoochelend omwille van de (ongewilde?) humor die af en toe (ongepast) binnensluipt. Op de acteurs valt weinig of niets aan te merken. Zij maken het beste van hun getraumatiseerde personages. Ook het folklore- en sprookjeselement intrigeert, maar wordt te weinig uitgewerkt om echt in mee te gaan. Kortom, ondanks de vele tekortkomingen, een veelbelovend debuut met heel wat goede ideeën. Nu nog een coherent scenario en we zullen wellicht nog horen van deze man.
