Door en over Shia LaBeouf, over zijn veelbewogen ervaringen als jonge acteur en de complexe relatie met zijn vader.
Honey Boy is door Rick Schuttinga op 12 januari 2020 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Het scenario schrijven voor een film over je eigen leven, Shia LaBeouf deed het en noemt zijn film Honey Boy. Vervolgens gaf hij Alma Har'el de regie en dat is een goede keuze; het uiteindelijke product (de film) uit handen geven. Het resultaat is een persoonlijk, eerlijk, verdrietig en confronterend verhaal.
‘Het resultaat is een persoonlijk, eerlijk, verdrietig en confronterend verhaal.’
In Honey Boy speelt LaBeouf de rol van zijn eigen vader James, de man die een grote stempel heeft gedrukt op zijn kinderjaren en daarmee zijn persoonlijkheid. Een logische keuze, LaBeouf vertolkt als het ware zijn persoonlijke kijk op zijn eigen vader. Het is eenrichtingsverkeer; de herinneringen, ideeën en gedachten van zijn vader worden niet meegenomen.
De kijker krijgt een intiem kijkje in het leven van een kindster, met een giftige mix wanneer thuisbasis (ouders, huis, school, spelen) niet op orde is. De 12-jarige Otis/Shia (Noah Jupe) staat mentaal en fysiek boven zijn vader met explosieve uitspatting tot gevolg. Honey Boy zou zomaar gemaakt kunnen zijn ter eigen verwerking en acceptatie, iets wat naar voren komt in de zoekende en twijfelende jong volwassen Otis/Shia (Lucas Hedges). Op die momenten lijkt het alsof hij zichzelf ziet als slachtoffer; met nauwelijks structuur, een ongezonde basis en het missen van een voorbeeld.
Te zien op Pathé Thuis en Viaplay
