Jacques Jaujard haalt voordat Parijs bezet wordt door Duitse soldaten bijna alle waardevolle artefacten uit het Louvre en brengt dit onder in Franse kastelen. Duitse graaf Franz von Wolff-Metternich blijkt hierin zijn kompaan.
Francofonia is door Marleen Hegeman op 17 februari 2016 beoordeeld met een 6 / 10.
Met historisch materiaal, nagespeelde scènes en beelden uit het heden diept Aleksandr Sokurov de relatie tussen kunst, cultuur en macht uit. Op bijna essaymatige wijze neemt hij de kijker mee in zijn gedachtegang. Sokurov fungeert binnen de film als een dominante verteller; zijn stem geeft de film structuur. Een structuur waarin chronologie en narratief geen centrale rol spelen, wat een complexe kijkervaring veroorzaakt. De beelden hebben zo een ondersteunende functie, iets wat de kijker van een film vaak niet gewend is.
Het gebruik van verschillende beelden maakt de film onoverzichtelijk. Het argument dat Sokurov wil maken, komt door de verhaalstructuur niet sterk over. Ook het opdraven van Napoleon en het embleem Marianne als vertellers lijkt onnodig. Dit alles maakt de film een intensieve zit. Sokurov verwacht veel van zijn kijkers; hij presenteert een mozaïek waarbij de kijkers de stukjes nog op zijn plaats moeten leggen. In elk woord is de liefde voor zijn subject voelbaar, maar of je aan het einde van de film ook antwoorden hebt op zijn vragen? Ik weet het niet.
Het is een film voor liefhebbers, maar zal door het grote publiek te moeilijk worden bevonden.
