John leidt een zorgeloos bestaan met zijn echtgenoot Glen en hun geadopteerde dochter Monica. Hij neemt op een dag de zorg op zich van zijn zwaar dementerende en iedereen hatende vader. Hun relatie is al jaren niet meer wat het hoort te zijn en daar heeft hun gezamenlijke verleden heel veel mee te maken.
Falling is door Kurt Velghe op 19 oktober 2020 beoordeeld met een 7 / 10.
Viggo Mortensen was er persoonlijk, op Film Fest Gent, en dit om zijn nieuwste worp aan te kondigen: Falling. Meteen ook zijn eerste film als regisseur. Bovendien mocht hij de Joseph Platteauprijs in ontvangst nemen voor zijn hele oeuvre. De man heeft natuurlijk wel een heleboel klassiekers mee helpen maken (denken we, naast LOTR, maar aan Eastern Promises (2007), The Road (2009) en Green Book (2018)). In Falling laat hij zien dat hij heel wat geleerd heeft van zijn eerdere samenwerkingen, maar dat hij daarnaast ook heel duidelijk een eigen weg inslaat.
De film bevat nogal wat flashbacks. Die vertrekken zowel van de vader als van de zoon en dat wordt duidelijk gemaakt aan de hand van poëtische beelden die de overgangen in beeld brengen. We krijgen gekleurde herinneringen waarvan we nooit echt weten of ze waar zijn of niet. Als toeschouwer is het bij een eerste kijkbeurt echter niet altijd duidelijk wiens herinnering we te zien krijgen. De cinematografie (Marcel Zyskind) en de score (van de hand van Mortensen zelf) zijn top.
Vooral het begin en het einde zijn heel sterk, met de introductie en de ultieme confrontatie tussen vader en zoon. Alleen kent de film halverwege een dipje. Vader Willis (een ijzersterke prestatie van Lance Henriksen) neigt af en toe naar het karikaturale, niet door de acteur, maar vooral omdat de man geen positieve eigenschappen lijkt te bezitten. Het einde is dan weer een perfect voorbeeld van hoe communicatie veel te lang uit de weg gegaan wordt om dan uiteindelijk tot een onnodige uitbarsting te komen. De poëtische aanpak en de sterke acteerprestaties (zie ook Laura Linney in een bijrol) maken deze film de moeite waard. Hier en daar nog een beetje knippen en we mogen wellicht ooit nog eens een meesterwerkje verwachten van regisseur Mortensen.
Te zien op Pathé Thuis
