Een regisseur en scriptschrijver werken aan een script waarbij de grens tussen fictie en realiteit vervaagt.
Epidemic is door Rick Schuttinga op 15 december 2022 beoordeeld met een 3,5 / 10.
Regisseur Lars von Trier en scriptschrijver Niels Vørsel werken aan een meer dan 200-pagina's tellend script als de computer het plots begeeft en hun werk is verloren. Ze moeten opnieuw beginnen en besluiten een verhaal rondom een epidemie te maken. Het script heet Epidemic, net als deze film. En net als in het verhaal ontstaat er in het echte leven óók een epidemie, hoe meta wil je het hebben? De samensmelting tussen fictie en realiteit blijft echter uit.
Het uitgangspunt is uitdagend. Helaas besluit Lars von Trier allerlei randzaken erbij te halen, zoals een bezoekje aan de altijd toffe Udo Kier, hij heeft alleen geen enkele toegevoegde waarde in het verhaal. Of de correspondentie van Niels Vørsel met Lisa wat er volledig niet toe doet. De autopsie van een tube tandpasta is een grappige knipoog en de vrouw die levend wordt begraven heeft een link; toch blijft het allemaal opvulling. Door alle afleiding krijgt de visualisatie van het script onvoldoende aandacht. Waar het opent met een uitgebreide scène met Dr. Mesmer (gespeeld door Von Trier) komt het script vervolgens nauwelijks meer voorbij - op een vreemde scène na waarin Mesmer aan een touw onder een veel te moderne helikopter hangt.
‘Het is dezelfde klap in het gezicht van de kijker.’
Tegen het einde komt Claes van het filminstituut dineren bij Lars en zijn vrouw. Na lang werken komt hij benieuwd het script in ontvangst nemen waar hem 12 pagina's wordt overhandigd - veel langer zal het script voor deze film, tevens een goedkope productie, ook niet zijn geweest. Het blijkt een klap in Claes' gezicht te zijn en Lars gadeslaat het tafereel met een zelfvoldane blik. Het is dezelfde klap in het gezicht van de kijker. Met Epidemic zegt Lars von Trier: ik behandel mijn opdrachtgevers respectloos en heb schijt aan mijn kijkers. In de ontknoping ontvouwd zich nog even een climax zonder impact.
Zelden zie je iets zo onsamenhangends als Epidemic. Als groot fan van de Deense regisseur is dit echt een teleurstelling, een interessant uitgangspunt waar verder niets mee wordt gedaan. Het is bewonderenswaardig scènes aan elkaar te rijgen die niet aanvoelen als 'niets', maar tegelijkertijd zo ontzettend nietszeggend zijn.
Te zien op CineMember
