We volgen de lotgevallen van de jongvolwassen Sebas (Daniel Katz) terwijl hij van baan naar baan struint.
El Perro Que no Calla is door Vince Christiaans op 19 augustus 2021 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Iedereen heeft wel eens baantjes gehad die om niets anders draaide dan die kleine geldstorting aan het einde van de maand. Baantjes waarbij een betrokkenheid wordt geëist die onmogelijk kan worden opgebracht. Want zeg nou zelf, hoeveel vakkenvullers hebben nu echt een passie voor spiegelen?
Om dat soort werk draait de film El Perro Que No Calla. Onze held Sebas (Daniel Katz) is een jonge Argentijn die om wat voor reden dan ook is gedoemd om van het ene zielverzengende baantje naar het andere te springen. Het gaat grotendeels om omgeschoold werk waaruit weinig persoonlijke vervulling kan worden geput.
Regisseur Ana Katz laat zien hoe ogenschijnlijk onschuldige keuzes een enorme invloed hebben op Sebas zijn leven. Het begint met zijn hond, die tot ergernis van zijn buren blijft blaffen wanneer zijn baasje van huis is. Sebas besluit om de hond mee naar werk te nemen, wat weer leidt tot het verlies van zijn comfortabele kantoorbaan.
Wat volgt is een reeks korte vignetten, waarin het persoonlijke drama van Sebas vaak symbool lijkt te staan voor het grote leed in de samenleving. De toon van deze verhaaltjes is vaak droogkomisch, maar soms diep triest. Deze variatie en de relatief korte speelduur (73 min.) zorgt ervoor dat El Perro Que No Calla nooit gaat vervelen.
Het meest memorabele segment draait om een sf-scenario dat zo uit de pen van Kurt Vonnegut kon zijn gevloeid. Na een meteorietinslag is alle lucht boven 1,20 meter vergiftigd. De armen gaan kruipend door het leven, terwijl de rijken door middel van een dure ruimtehelm wel staand aan het werk kunnen blijven.
Onenigheid over de aanschaf van zo'n helm voor hun jonge zoontje leidt uiteindelijk tot Sebas zijn scheiding. Dit concept komt extra hard binnen nu dat we in een wereld leven waarin de withete discussie over het coronavaccin onze samenleving steeds verder uit elkaar drijft.
Ana Katz wil veel zeggen. Hoe goed ze daarin slaagt is afhankelijk van je eigen denkwijze. Zo zullen de keuzes van Sebas niet bij iedereen sympathie oproepen. Maar voor wie zich herkent in zijn zoektocht naar waardigheid in een wereld die erop uit lijkt te zijn om hem van die waardigheid te ontdoen geeft El Perro Que No Calla zeker stof tot nadenken.
Te zien op Pathé Thuis en NPO Plus
