Over hoe aan de vooravond van de Franse Revolutie het eerste restaurant ontstond in Frankrijk.
Délicieux is door Rick Schuttinga op 27 mei 2022 beoordeeld met een 6,5 / 10.
De verhaalvertelling van Délicieux volgt de traditionele pieken en dalen. De tegenslagen worden gebruikt om een doorbraak te forceren, de ogen te openen en de personages nieuwe inzichten te geven. Dit is vooral handig bij de nogal norse en lichtelijk onsympathieke kok Pierre Manceron (Grégory Gadebois). Hij moet zijn passie terugvinden en daarbij wordt hij af en toe geholpen door het lot omdat hij zelf geen keuzes durft te maken. En na iedere tegenslag volgt natuurlijk snel een oplossing, want het fijne gevoel moet overheersen - iets wat lukt, want de film is een feel good.
Sinds de openingsscène duurt het even voordat Manceron voor de tweede keer écht gaat koken, maar die scènes worden wel smaakvol in beeld gebracht. Sommige shots zijn regelrechte stillevens. Allerlei eten komt voorbij, van haute cuisine op groots gedekte tafels tot bruin-groene pap in een tinnen kom. Het geheel straalt een rustieke romantiek uit.
‘De tegenslagen worden gebruikt om een doorbraak te forceren, de ogen te openen en de personages nieuwe inzichten te geven.’
Tegen het eind leiden kleine wendingen tot een vermakelijke ontknoping. Délicieux speelt zich af net voor de Franse Revolutie en de opstand tegen de adel. Vlak voor die tijd zou het eerste restaurant zijn bedacht en mogelijk zelfs hebben bijgedragen aan die revolutie. Het idee dat de opstand is ontstaan met goed eten beschikbaar maken voor het gewone volk is geinig. Vive la gourmet! Neem de geschiedschrijving in Délicieux gerust met een korreltje zout, al heeft de film wel een plezierige speelsheid over zich waardoor je makkelijk in het verhaal meegaat.
Délicieux is een film die niet bijzonder is, nergens imponeert of opvalt, maar wel één die lekker wegkijkt. Soms is iets vrolijk en vermakelijk en is datgene precies voldoende.
Te zien op Pathé Thuis en CineMember