Tijdens de oorlog moesten Joden al hun eigendommen inleveren bij de bezetter. Wat ook maar enigszins van waarde was lieten ze daarom noodgedwongen achter bij niet-Joodse kennissen en buren voor bewaring.
Bewariërs is door Rick Schuttinga op 24 april 2024 beoordeeld met een 6 / 10.
De filmtitel is een samentrekking van 'bewaren' en 'ariër' en meer bedoeld als een negatieve naam voor mensen die tijdens de oorlog spullen - van financiële, emotionele of praktische waarde - in bewaring namen van Joodse bekenden. Men wordt een bewariër als de spullen na de oorlog niet worden teruggegeven, als geen moeite wordt gedaan om de eigenaren (of erven) op te sporen en als men het als eigen gaat zien en gebruiken.
Bewariërs duurt met zeventig minuten niet lang en de documentaire gaat dan ook direct van start. In verschillende verhalen komen al dan geen zogeheten bewariërs aan het woord met hun voorwerpen, maar eigenlijk doet maar één verhaal ertoe en dat is die van Bram Rodriguez-Lopes. Een Joodse vioolspeler die zijn viool in bewaring heeft gegeven van zijn muzikale vriend. In dit verhaal ligt vermoedelijk de oorsprong van de film - een bijzonder mooi verhaal. Daar zoeken filmmakers Sanne Kortooms en Timon Moll, samen met schrijver Judith van Vliet, extra verhalen bij zo lijkt het, aangevuld met wat achtergrond door historici.
‘Een prima documentaire, maar geen bioscoopfilm.’
De geënsceneerde toevoegingen in de ontknoping hadden niet gehoeven. Net als de opvulling en sfeerversterkende beelden tussendoor van de oorlog; generieke beelden die we al zo vaak zagen, zonder directe link met het onderwerp. Dit is een prima documentaire, maar geen bioscoopfilm. Schrap de opvulling en breng Bewariërs uit als een uur durende televisiedocumentaire.
"Laat het bezit van je naaste je even dierbaar zijn als het jouwe." Spreuken der vaderen 2:12
Te zien op Pathé Thuis
