Mijnwerker Rain (Cailee Spaeny) en haar androïde Andy (David Jonsson) grijpen hun kans op een nieuw leven wanneer ze worden uitgenodigd door de crew van de Corbelan om een verlaten ruimtestation te plunderen. Eenmaal aangekomen blijkt het station niet zo uitgestorven als gedacht.
Alien: Romulus is door Vince Christiaans op 15 augustus 2024 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Twee jaar geleden verscheen Prey op Disney+. Het was een poging tot een kleinschalige reboot van de sputterende Predator-franchise. De resulterende film was zo'n succes dat Disney onmiddellijk spijt had van de gemiste bioscooprelease. Vervolgens bestelde ze niet alleen een vervolg, maar zette ze ook vaart achter de productie van een nieuwe film over dat andere buitenaardse roofdier.
De laatste Alien-films dateren alweer uit 2012 en 2017. Met Prometheus en Alien: Covenant keerde regisseur Ridley Scott terug naar het concept waarmee hij in 1979 furore maakte. Zijn poging om de oorsprong van de zogenaamde Xenomorph verder toe te lichten leidde vooral tot verwarring en weerzin onder liefhebbers van de franchise; die schijnbaar niet zaten te wachten op existentiële krenten in hun horrorhaver.
‘Doet denken aan een coveralbum waarvan zelfs het beste nummer niet kan tippen aan de originele uitvoering.’
Tijd voor een reboot, dacht Disney, en zo geschiedde. Het creatieve brein achter deze midquel* is Fede Álvarez; de man achter The Evil Dead (2013) en Don't Breathe (2016). Zijn affectie voor de serie druipt ervan af, want qua vormgeving ligt Alien: Romulus helemaal op een lijn met zijn voorgangers. De film zit boordevol scifi-brutalisme en de psychoseksuele hersenspinsels van H.R. Giger.
* De film speelt zich af tussen de gebeurtenissen uit Alien (1979) en Aliens (1986).
Alien: Romulus is op zijn sterkst tijdens de opbouw. We ontmoeten Rain en haar robotbroer Andy op Jackson's Star. Net als alle andere bewoners van deze mijnplaneet staan ze op de loonlijst van Weyland-Yutani, al is hun aanstelling niet bepaald vrijwillig. Alle reizen van en naar de planeet moeten eerst worden goedgekeurd door hetzelfde bedrijf dat op de een of andere manier altijd een nijpend tekort aan arbeidskrachten heeft.
Zodoende hebben Rain en haar leeftijdsgenoten nooit iets anders gekend dan deze industriële hel. In de openingsscènes weet Álvarez wel wat emotie uit deze uitzichtloze situatie te wringen, maar verder dan dat komt de karakterisering in Romulus helaas niet. Rain en haar kompanen blijven erg anoniem; de meeste ontwikkeling wordt gereserveerd voor de kunstmatige Andy.
Andy is een ontwapenende verschijning. Door een defect in zijn AI werkt Andy niet meer op volle toeren. Hierdoor gaat de androïde stotterend door het leven en maakt hij steevast flauwe woordgrappen om Rain op te beuren. Wanneer hij later een software update ontvangt van Weyland-Yutani verandert zijn persoonlijkheid drastisch. Mede door het acteerwerk van David Jonsson vormt Andy's worsteling met zijn synthetische ziel het hoogtepunt van Romulus.
Afgezien van Andy beperkt de anonimiteit zich niet alleen tot de menselijke personages. Hoewel de film met overduidelijk enthousiasme gemaakt is, komt de productie nooit tot een samenhangend geheel. Álvarez leent zoveel elementen uit de andere films en zelfs de survivalgame Alien: Isolation (2014) dat Romulus op een bepaald moment doet denken aan een coveralbum waarvan zelfs het beste nummer niet kan tippen aan de originele uitvoering.
Veel verrassingen hoef je dus niet te verwachten. De highlights uit elke Alien-film - zelfs de minder gewaardeerde delen - komen op de één of andere manier langs, al is Fede Álvarez vakman genoeg om deze ingrediënten op een effectieve wijze in te zetten. Dit maakt Romulus niet onderscheidend, maar wel spannend, gruwelijk en angstaanjagend genoeg om niet uit de toon te vallen in de franchise.
Regisseur Fede Álvarez speelt deze Greatest Hits vol overgave, hetzij met wisselende resultaten. Voor fans van de serie mag het allemaal wat herkauwd lijken, maar voor de nieuwkomers is Alien: Romulus alsnog een prima introductie tot dit klassieke filmmonster. Natuurlijk laat deze film genoeg ruimte voor nog meer uitbreidingen van het Alien-universum; al is het te hopen dat men in de toekomst wel iets meer risico's durft te nemen.
Te zien op Pathé Thuis
