Op de kolonie Jackson, uitgebaat door Weyland-Yutani, wordt Rain gedwongen nog zes jaar in de giftige mijnen te werken nadat haar visum onverwacht wordt ingetrokken. Samen met haar vrienden besluit ze te vluchten naar een verlaten ruimtestation, de Romulus, in de hoop een betere wereld te bereiken. Maar er blijkt een dodelijke bedreiging aan boord te zijn die hun ontsnappingspoging verandert in een nachtmerrie.
Alien: Romulus is door Kurt Velghe op 16 augustus 2024 beoordeeld met een 9 / 10.
Alien: Romulus is zenuwslopende ruimtehorror die het origineel uit 1979 alle eer aandoet, met een beklemmende sfeer en indrukwekkende set pieces. Hoewel de personages minder gelaagd zijn dan in de eerste Alien, zorgen de spannende opbouw en de sterke acteerprestaties voor een meeslepende ervaring.
Alien: Romulus keert terug naar de essentie van de franchise, waar horror en spanning centraal staan. De film begint met een trage, maar effectieve opbouw, die de tijd neemt om de setting en sfeer te vestigen. Het groezelige ruimteschip, doordrenkt van donkere gangen en schaduwen, roept onmiddellijk herinneringen op aan het origineel. Hierin ligt de kracht van Álvarez: de terugkeer naar een beklemmende, claustrofobische sfeer die de kijker voortdurend op het puntje van de stoel houdt.
‘Zenuwslopende ruimtehorror!’
Cailee Spaeny schittert als de nieuwe heldin, Rain, die haar rol als vechter tegen de buitenaardse dreiging overtuigend en met veel nuance neerzet. David Jonsson, als de androïde Andy, steelt echter de show met een complexe en boeiende vertolking. Zijn onvoorwaardelijke toewijding aan Rain voegt een emotionele laag toe aan de film, die zeldzaam is in horrorfilms van dit kaliber.
Hoewel de meeste personages dienen als 'cannon fodder', maakt de film hier geen geheim van. Dit is klassieke Alien-horror: personages die hun lot niet kunnen ontwijken omdat ze simpelweg op de verkeerde plek zijn op het verkeerde moment. De film werkt dan ook vooral op viscerale spanning, met slimme verwijzingen naar de eerdere films die fans zeker zullen waarderen.
Visueel is de film een lust voor het oog, met verbluffende CGI en praktische effecten die de horror tastbaar maken. De sets zijn gedetailleerd en dragen bij aan de authentieke sfeer van een vergeten, vijandige wereld. De spanning wordt opgebouwd met een precisie die doet denken aan de eerste films in de reeks, met schrikmomenten en actiescènes die zorgvuldig worden gedoseerd.
Te zien op Pathé Thuis
