Het leven van verschillende mensen leidt via 71 scènes naar een gezamenlijke ontmoeting.
71 Fragments of a Chronology of Chance is door Rick Schuttinga op 24 januari 2024 beoordeeld met een 6 / 10.
Het concept wat filmmaker Michael Haneke met 71 Fragments of a Chronology of Chance heeft bedacht en uitgevoerd is heel interessant. Levens van onbekenden die langs losse fragmenten uiteindelijke samenkomen.
Een goed idee resulteert echter niet automatisch tot een goed resultaat. De film is in onbalans. Er is die lange scène van een tafeltennisser en het telefoongesprek van de oude man, zittend in zijn stoel, met zijn dochter en kleindochter. Ze vallen qua lengte en herhaling uit de toon.
‘Haneke onderzoekt iets maar doet dat onvoldoende.’
Ook onderdeel van de 71 scènes zijn ongerelateerde nieuwsitems - zo lijkt het althans - over oorlogen en vermeend kindermisbruik door Michael Jackson. Echte journaals, maar de connectie met de vreemden in het verhaal wordt nooit echt duidelijk.
71 Fragments zou uit moeten dagen, een ongemakkelijke zit moeten zijn vanwege de onconventionele aanpak - dit zou de film juist beter maken. Haneke's concept zou sterker uitpakken wanneer alle ruis is verwijderd: de nieuwsitems, de te lange, nietszeggende shots en de vrijgekomen tijd focussen op het troosteloze leven van de individuen. Dan zou het geheel meer impact maken dan nu het geval is; nu is het te feitelijk en te verspreid.
De jonge immigrant, het stel dat net een dochter heeft geadopteerd, de student, de eenzame oude man, de geldtransporteur; je leert sommige beter kennen dan anderen, maar allemaal blijven ze op afstand. Om wie draait het eigenlijk? Dat is exact het concept: om allemaal, gezien de samenkomst in de explosieve ontknoping.
71 Fragments of a Chronology of Chance kijk je ondanks de minpunten geboeid weg. Een lijn of focus mist; Haneke onderzoekt iets maar doet dat onvoldoende.
Te zien op CineMember
