Niemand gelooft dat Christopher Robin de slachtpartij aan de hand van Winnie the Pooh heeft overleefd, maar als Pooh en zijn vriendjes terugkeren voor wraak wordt een nachtmerrie realiteit.
Winnie the Pooh: Blood and Honey 2 is door Jordy Gomes op 26 juni 2024 beoordeeld met een 3 / 10.
Van het belabberde script tot het afgrijselijke acteerwerk en de ronduit hilarisch slechte maskers voor Pooh en Knorretje; Winnie the Pooh: Blood and Honey (2023) bevatte geen enkel aspect dat goed werd uitgevoerd. Toch wist de film, dankzij het concept, kijkers te trekken - genoeg zelfs om een vervolg te rechtvaardigen.
Met een ruimer budget ziet dit tweede deel er grotendeels uit als een ‘echte’ film. De camerabewegingen en montage zijn overzichtelijk genoeg zodat je de gebeurtenissen daadwerkelijk kunt volgen. Ook de maskers hebben een make-over gekregen, en het gebruik van praktische, bloederige effecten valt positief op. Deze elementen maken Blood and Honey II minder rampzalig dan zijn voorganger, maar het blijft ver van goed.
‘Blood and Honey II is minder rampzalig dan zijn voorganger, maar het blijft ver van goed.’
Het verhaal rondom Christopher Robin neemt zichzelf te serieus. Deze dramatische invalshoek bereikt niet het beoogde effect, mede door de oninteressante personages en het middelmatige acteerwerk. Daarnaast krijgen Pooh en zijn vriendjes een bij elkaar gesprokkeld achtergrondverhaal, compleet geforceerd en overbodig. Wellicht is het een opzet naar de grote cross-over die is aangekondigd; Poohniverse: Monsters Assemble (2025).
Tijgertje is een nieuwe toevoeging aan de film, maar hij is niet meer dan een slap aftreksel van Freddy Krueger. Dit wordt versterkt door het constante gebruik van het woord bitch. Pooh ondergaat hetzelfde lot wanneer hij tijdens de climax minutenlang met een kettingzaag rondzwaait, à la Leatherface. Waarom niet Tijgertjes hobby voor springen en Pooh’s voorliefde voor honing gebruiken tijdens de moorden? Je kunt zoveel creatieve kanten opgaan met een beetje meer denkwerk. De makers kozen overduidelijk de makkelijke uitweg.
Winnie the Pooh: Blood and Honey II is nog steeds een clichématige slasher die niets nieuws brengt. Het eindresultaat is een stap in de goede richting, het eindcijfer is iets omhoog gegaan in vergelijking met zijn voorganger, maar een voldoende lijkt nog lang niet in zicht. Als de toekomstige films in het zogenaamde Twisted Childhood Universe dezelfde kwaliteit hebben als deze twee, dan staat ons misschien een van de slechtste filmfranchises aller tijden te wachten.
Te zien op Prime Video
