Een Amerikaanse Noordpoolexpeditie krijgt bezoek van een buitenaards wezen dat de lichamen van de wetenschappers één voor één overneemt. MacReady leidt de mannen in het gevecht tegen het monster en tegen de tikkende klok.
The Thing is door Kurt Velghe op 1 juli 2022 beoordeeld met een 9,5 / 10.
The Thing staat bekend als één van de beste horrorfilms aller tijden en toch werd hij in 1982 door de critici de grond ingeboord. Zoals wel vaker bij filmklassiekers komen de kwaliteiten pas op latere leeftijd bovendrijven. Ook bij goede wijn is dat zo. In de basis is The Thing een slasherfilm waarbij de personages één voor één overgenomen worden door het ding. En toch wist deze film doorheen de jaren heel wat harten voor zich te winnen.
Eén grote troef van de film is de keuze van de acteurs. Net zoals bij Alien (1979) zijn dit stuk voor stuk goeie karakteracteurs die hun personages op een geloofwaardige manier spelen. Het zijn er veel, maar toch haal je ze niet door elkaar. Ze zijn niet inwisselbaar en dat is de kracht van dit soort films. Je moet meeleven met de personages en oprecht boos zijn als weer één van hen het loodje legt. Bovendien is Kurt Russell met zijn baard en zijn lange haren de gedroomde anti-held.
‘Kurt Russell is, met zijn baard en zijn lange haren, de gedroomde anti-held.’
Horror staat voor films waarin nachtmerries tot leven komen. En ook dat is bijzonder goed gelukt in The Thing. De camera dwaalt op geregelde tijdstippen door de lege gangen en dat geeft je als kijker een ongemakkelijk gevoel, alsof er ieder moment iets kan gebeuren. Ook belangrijk in dit soort films is het monster zelf. Welnu, dit ding is angstaanjagend. Het kan alle vormen aannemen en eenmaal het uitbreekt, ziet het er uit als een lelijk gedrocht uit de hel. En dat zonder digitale effecten. Die effecten zien er trouwens nu nog altijd heel goed uit. Dat alles wordt ook nog eens begeleid door de prachtige muziek van Ennio Morricone.
Veel mensen zien deze film als een soort allegorie van de paranoia die heerste in de jaren '80. Die paranoia is dan ook perfect voelbaar bij de personages en het open einde maakt dat de paranoia ook na de film blijft nazinderen. Carpenter maakte met The Thing een knappe horrorfilm die als inspiratie diende voor heel veel regisseurs en filmmakers.
Te zien op Pathé Thuis en SkyShowtime
