Thomas Anderson is nog altijd game ontwikkelaar, tientallen jaren na de originele The Matrix. Als hij Tiffany (Trinity) ontmoet, begint hij te twijfelen aan de realiteit. Als ook nog eens een jonge versie van Morpheus opduikt, geflankeerd door nieuwkomer Bugs, groeit het besef dat The Matrix terug is van bijna nooit weggeweest.
The Matrix Resurrections is door Kurt Velghe op 22 december 2021 beoordeeld met een 6,5 / 10.
The Wachowski's wilden eigenlijk geen vierde film maken. Vandaar ook dat het zo lang duurde voor deze film er kwam. Het was uiteindelijk Lana Wachowski die overstag ging en de regie voor haar rekening nam. De oorspronkelijke The Matrix was baanbrekend in 1999 en luidde een nieuw tijdperk in. De twee vervolgen waren een pak minder interessant en deze nieuweling hangt zowat tussen de twee in.
Het begint nochtans allemaal heel plezant, waarbij Thomas Anderson vanuit een soort metapositie naar de vorige films kijkt. Op een bepaald moment wordt hem gevraagd om een vierde deel te maken van het spel en krijgen we onderstaande dialoog te horen:
‘Een meer dan verdienstelijke poging om de originele trilogie nieuw leven in te blazen.’
Smith: Now what? Things have changed. The market's tough. I'm sure you can understand why our beloved parent company, Warner Brothers, has decided to make a sequel to the trilogy.
Neo: What?
Smith: They informed me they're gonna do it with or without us.
En zo zit het vol verwijzingen naar de originele trilogie. In het tweede deel beseft Neo dat The Matrix terug is en begint zijn queeste om Trinity te redden uit de handen van de machines. Zoals vaker in Hollywood blockbusters de laatste jaren, is dit deel te lang en te uitleggerig. Gelukkig wordt veel goedgemaakt in het laatste drie kwartier met een aantal leuke vondsten (the swarm, de bommen). Wat mij betreft, een meer dan verdienstelijke poging om de originele trilogie nieuw leven in te blazen.
Te zien op Prime Video en HBO Max
