Wanneer een mysterieus figuur zijn intrek neemt in de herberg van het Engelse dorpje Iping begint de geruchtenmolen te draaien. Wie is deze man? En waarom laat hij zijn gezicht nooit zien?
The Invisible Man is door Vince Christiaans op 28 februari 2020 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Onzichtbaar zijn is één van die superkrachten waar iedereen wel eens van gedroomd heeft. Het concept keert daarom steeds terug in populaire boeken en films. Toch zijn de effecten van onzichtbaarheid op het individu nog nooit zo uitgebreid verkend als in H.G. Wells' klassieke sciencefictionboek The Invisible Man (1887).
In de vroege jaren '30 boekte Universal Studios veel succes met horrorfilms als Dracula (1931), Frankenstein (1931) en The Mummy (1932). In de eerste verfilming van The Invisible Man was het monster echter geen bovennatuurlijk wezen of strompelende bruut, maar een sadistisch genie.
Dit maakt de onzichtbare man tot een verrassend menselijke schurk. Een intelligente man die tot waanzin wordt gedreven door zijn macht over anderen. Daarnaast zorgen de ogenschijnlijk simpele, doch revolutionaire special-effects én de raspende stem van Claude Rains voor de nodige dreiging.
Gelukkig neemt The Invisible Man zichzelf nooit te serieus. De roddelzucht van de dorpelingen en de sadistische streken van de onzichtbare man voorzien de film van een eigenschap die eigenlijk alle genrewerken van regisseur James Whale met elkaar delen: die heerlijke mix van humor en horror.
Te zien op Criterion
