Een grote groep besluit dat de Purge niet stopt bij het tweede alarm en blijft in hun ogen ongewenste burgers vermoorden.
The Forever Purge is door Rick Schuttinga op 7 mei 2023 beoordeeld met een 5 / 10.
Na twee flink mindere films (The Purge: Election Year en The First Purge) heeft The Forever Purge de weg omhoog weten te vinden. Al is dat beoordeeld als film zijnde, want met het Purge-concept heeft het nog maar weinig te maken. Dit is een actiefilm tegen de (verre) achtergrond van de jaarlijkse zuiveringsnacht.
De vraag die centraal staat is wat er zou gebeuren als sommigen niet stoppen na het afsluitende alarm? Wat als dit een hele grote groep is en ook nog eens goed georganiseerd? Het is na wat akkefietjes vorig jaar gigantisch uit de hand aan het lopen. Proporties die doen denken aan oorlog. De apocalyps gaat nogal snel want de dag na de Purge zijn de winkels al geplunderd - alles voor een spectaculaire actiefilm.
‘Je vraagt je af wat de Purge eigenlijk inhoudt.’
Everardo Gout wordt als nieuwe regisseur aan het project gekoppeld en hij weet The Forever Purge een stuk rustiger en zorgvuldiger te vertellen. Minder hip en populair, al blijft het een traditionele actiefilm.
In het vierde deel was de Afro-Amerikaanse bevolking het doelwit, nu zijn dat Mexicaanse immigranten. Denk je aan dé Republikeinse staat dan kom je uit op Texas, de plek waar The Forever Purge zich afspeelt. Daar worden illegalen op ranches van rijken uitgebuit alsof het moderne slaven zijn. Dat de groep uiteindelijk naar het veiligere Mexico moet vluchten is dan weer grappig gevonden.
De hoofdrollen zijn prima verzorgt en toch worden er weer een aantal onnozele bijrollen toegevoegd, zoals de skinhead in het politiebusje. De mobiele gaskamers worden niet als dusdanig benoemd, maar de verwijzing is onmisbaar. Met best wat jump scares doet Forever Purge een poging spannend te zijn, maar dat mislukt. En dan komt schrijver James DeMonaco opeens met een Saw-achtig apparaat. Iets wat op een val lijkt zal vast veilig zijn moet Adela gedacht hebben. Het zijn van die onnodige en irritante toevoegingen. In een goed verhaal ontstaat spanning vanzelf en hoef je het niet krampachtig te creëeren.
The Forever Purge is niet onaardig maar voelt wel onnozel. Duurt gevoelsmatig ook veel langer dan een uur en drie kwartier. In het slot is nog een (onbedoelde?) verwijzing te vinden naar Mad Max en Sicario: Day of the Soldado; op eigen originele benen staan is er niet bij.
Na vijf films kun je concluderen dat een interessant concept als The Purge niet in een film - of meerdere - is te vangen. Het complexe idee kun je beter in een serie uiteenzetten. Je vraagt je naderhand af wat het concept eigenlijk inhoudt en dan kom je op het dagelijkse leven met normale mensen. Wat als je in die normaliteit opeens iets mag doen wat normaal gesproken wordt bestraft? Iemand zien groeien naar het idee van een gerichte zuivering, de daad vervolgens ook uitvoeren en daarna leven met de consequenties. Hoe reageren anderen erop? Heeft het effect op je baan, relatie of vriendschappen? Durf je er überhaupt voor uit te komen? The Purge is dan niet meer te vangen in een spectaculair genre, maar ligt de focus op het sociale aspect. Dan zou het concept weleens interessant kunnen worden uitgewerkt, zoals nu niet in de films is gebeurt helaas.
Te zien op Prime Video en Pathé Thuis
