Tijdens de jaarlijkse Purge (zuivering) is senator en presidentskandidaat Charlie Roan doelwit omdat ze de nationale feestdag wilt afschaffen. Een hachelijke overlevingsnacht volgt.
The Purge: Election Year is door Rick Schuttinga op 1 juli 2016 beoordeeld met een 4 / 10.
The Purge: Election Year is vooral een hoop poeha en bla-bla. Wilt choqueren door middel van schelden en schreeuwen op manieren die negatief opvallen en daardoor doel missen. Alsof het concept van Purgen zelf niet angstaanjagend genoeg is.
De ene na de andere krachtterm komt voorbij en het bioscooppubliek smult ervan. Men joelt mee, waardoor ik sterk de indruk krijg dat ik niet (meer) behoor tot de doelgroep.
‘Is vooral een hoop poeha en bla-bla.’
The Purge doet denken aan Saw (2004). Een fantastische eerste film, die vanaf zijn vervolg de weg kwijt is. Focust meer op choqueren, dan het creatief nieuwe concept verder uitwerken.
In Election Year maken we voor het eerst kennis met moordtoeristen. Prima idee, slecht uitgewerkt. De Scandinaviërs worden aangekondigd, maar het blijft bij één minuut onzinnige opvulling.
Het verhaal is prima: in The Purge (2013) zien we een house invading, in The Purge: Anarchy (2014) gaan we de straat op en nu zien we een anti-Purge senator en presidentskandidaat. Logisch dat pro-Purgers haar op de nationale feestdag het zwijgen willen opleggen.
Prima slot ook, het zet een punt achter de filmserie. Maar dan tóch nog een toevoeging om een vierde deel mogelijk te maken - iets wat écht niet nodig is.
Te zien op Netflix, Pathé Thuis en SkyShowtime
