Wanneer de volwassen kinderen, Louise en Michael, terug naar huis komen om afscheid te nemen van vader merken ze dat hun moeder door meer dan verdriet alleen overmand wordt.
The Dark and the Wicked is door Rick Schuttinga op 2 november 2020 beoordeeld met een 6 / 10.
The Dark and the Wicked start traag op. Eerst even de familieleden presenteren en de onderlinge banden uitdiepen; de mensen een verhaal geven. Dit lage tempo blijft de hele film gehandhaafd. Wat betreft personages blijven zus, broer en moeder aan de oppervlakte dobberen. Vader ligt terminaal op bed, dus hem leren we nooit kennen.
‘De griezelige sfeer die gecreëerd wordt weet je te raken.’
Toch is The Dark and the Wicked als horror best effectief. De griezelige sfeer die gecreëerd wordt weet je te raken. Af en toe lopen de rillingen over je rug. Met hier en daar een stukje gore. De setting is sfeerversterkend. Landelijk Amerika met een alleenstaande boerderij. Al is het meer een onbewoonbaar houten kot. Tochtig, verweerd, sfeerloos en slecht verlicht.
Richting slot ben je wel benieuwd wat de clou gaat worden. En dan komt plotsklaps de aftiteling. Een flinke anticlimax. Zo abrupt. Enigszins teleurstellend; omdat duidelijkheid mist en omdat je toch nog nét iets meer verwacht.
Het mag de pret echter niet drukken, want in het horrorgenre, met zoveel ondermaatse films, is The Dark and the Wicked een kleine verrassing.
Te zien op Pathé Thuis
