Twee kinderen worden midden in de nacht wakker en ontdekken dat hun ouders én alle ramen de deuren zijn verdwenen.
Skinamarink is door Rick Schuttinga op 2 februari 2023 beoordeeld met een 8 / 10.
Filmmaker Kyle Edward Ball heeft met een budget van maar 15.000 dollar Skinamarink geproduceerd. Half januari dit jaar ging de film in Amerika in meer dan 600 bioscopen uit en heeft daar in het eerste openingsweekend meer dan een miljoen dollar binnengehaald - nu twee weken later alweer bijna verdubbeld. In filmtermen weinig, maar gezien het budget fenomenaal. Skinamarink kent een krachtige mond-tot-mondreclame. Het feit dat Shudder de film distribueert via hun streamingplatform zorgt dat deze indie horrorfilm verder kan doorgroeien.
Het is begrijpelijk als je Skinamarink niks vindt, de film is hoogst onconventioneel. Wil je deze debuutfilm van Kyle Edward Ball een eerlijke kans geven dan doe je dat het beste thuis. Ongestoord, in je eentje met de lichten uit en het geluid hard. In de bioscoop werkt deze soms geluidloze film niet. Je wil geen zuchters, krakers of praters om je heen.
‘Je bent behoedzaam en gefocust op ieder detail.’
Ball toont een aaneenschakeling van beelden, bestaande uit vreemde camerastandpunten en perspectieven. Je kijkt naar de muur, een schilderij, kastdeuren, speelgoed: allemaal nietszeggende dingen die gezien door de ogen van een kind meer kunnen worden dan een levenloos object. In de duisternis denk je een gedaante te ontwaren in de hoek van de kamer. Het is ook de eenvoud van een piepende deur die opengaat. Ieder geluid is potentieel gevaar - is het de wasmachine of een eng monster?
Oplevingen zitten in de vlotte montage, plots en hard geluid, het inschakelen van licht en vreemde stemmen. Verdwijningen worden heel eenvoudig gerealiseerd met een techniek die Georges Méliès al in 1896 gebruikte.
Een plot mist bijna volledig, hetgeen wat overblijft is microscopisch. De kinderen Kevin en Keylee zijn vaak maar deels zichtbaar. Je leert de twee niet kennen, ze zijn bijna rekwisieten in hun eigen huis. Dat je de kinderen niet ziet zorgt ervoor dat hun avontuur die van jou wordt vanuit hun perspectief.
'Spannend' is minder 'eng', maar daaronder is een extra laag te vinden waar Skinamarink goed mee speelt: bedachtzaam. Je bent op je hoede voor gevaar en dreiging. De eerste helft is vreemd genoeg rustgevend, maar saai geen moment. Daarna gaat je hartslag ongemerkt iets omhoog; je bent behoedzaam en gefocust op ieder detail. De spanning gaat langzaam omhoog.
Skinamarink is geen meesterwerk; wél vermakelijk, creatief én effectief. Met als uitgangspunt kinderlijke onschuld en fantasie is de film nooit echt eng, maar des te fascinerender.
