Caesar, een genetisch verbeterde chimpansee, raakt betrokken bij een langzaam escalerende strijd met de mensheid, wat leidt tot een opstand van de apen.
Rise of the Planet of the Apes is door Jordy Gomes op 6 mei 2024 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Na de teleurstellende remake van Planet of the Apes (2001) was het een lange tijd stil rondom de franchise. Tien jaar later besloten de makers een reboot te produceren die teruggaat naar het begin, want hoe zijn de apen überhaupt intelligent geworden? Rise of the Planet of the Apes (2011) vertelt een boeiend oorsprong-verhaal en introduceert één van de meest memorabele personages ooit gecreëerd met behulp van geavanceerde CGI: Caesar.
De make-up en kostuums uit de originele Planet of the Apes (1968) waren baanbrekend voor hun tijd, maar om deze reboot realistisch te presenteren, worden de apen in Rise voor het eerst tot leven gebracht door middel van motion capture-technologie. Bij deze techniek dragen acteurs speciale pakken met sensoren die hun bewegingen registeren. Deze gegevens worden vervolgens gebruikt om digitale animaties van de apen te maken. Hierdoor krijgt elke aap, gespeeld door een specifieke acteur, ook daadwerkelijk een eigen karakter.
‘Introduceert één van de meest memorabele personages ooit gecreëerd met behulp van CGI: Caesar.’
Andy Serkis beheerst deze techniek meesterlijk en creëert met Caesar een personage dat driedimensionaal tot leven komt zonder een woord te zeggen. Het is opmerkelijk hoeveel sympathieke gevoelens deze computer gegenereerde aap bij je weet op te roepen. Hoewel de effecten enigszins verouderd zijn ten opzichte van de twee vervolgfilms, blijft de illusie nog steeds krachtig overeind staan. Door gebruik te maken van gebarentaal, lichaamshouding en de expressie in Caesars ogen, word je als kijker effectief meegenomen in zijn gedachtengang. Dit zorgt ervoor dat een enkele blik soms al voldoende is om zijn frustraties te begrijpen.
Na een incident wordt Caesar gevangengezet in een dierenopvang, waar hij wordt blootgesteld aan mishandeling en wreedheid door de menselijke verzorgers. Hier groeit zijn afkeer van onrecht en vindt hij zijn roeping als leider van de apen. Dit deel van de film steunt sterk op visual storytelling, zonder dialoog. We zien hoe Caesar een plan smeedt om in opstand te komen, wat resulteert in de bekende 'NO'-scène, een waar kippenvelmoment waarin het even een paar seconden stil wordt.
Alles in Rise is goed doordacht, zodat de vervolgen daarop kunnen voortbouwen. Neem bijvoorbeeld het virus dat zich wereldwijd verspreidt, of de wrok van Koba tegenover de mensheid, wat in Dawn of the Planet of the Apes (2014) tot grote catastrofe leidt. De film behoudt het sociale commentaar uit het origineel en verkent de relatie tussen mens en dier, de ethiek van wetenschappelijk onderzoek, en de aard van intelligentie en vrijheid. Dit vormt een uitstekende basis voor wat zou uitgroeien tot één van de beste filmtrilogieën ooit gemaakt.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
