Het jaar is 1975, en de moderne blockbuster bestaat nog niet. Dan komt Steven Spielberg plots op de proppen met Jaws, een film gebaseerd op een boek over een haai die een rustig Amerikaans kuststadje terroriseert. Indertijd revolutionair, maar heeft deze klassieker de tand des tijds doorstaan?
Jaws is door Jesse Gryson op 24 juni 2016 beoordeeld met een 9 / 10.
Het antwoord is: jazeker, en met verve zelfs. Enkele dagen geleden had ik, mede door de aankomende release van The Shallows, zin om deze Spielberg-flick nog eens te bekijken. Wanneer je kijkt is het belangrijk dat je beseft dat het een creature feature is: grote emotionele verhaallijnen hoef je niet te verwachten, het zijn spanning en afschuw die hier de hoofdrol spelen. Het is dan ook een film die staat of valt met sfeer.
De grote invloed op de filmindustrie terzijde, de reden dat Jaws tot op vandaag nog zo bekijkbaar is, is het feit dat het de spanning nagenoeg perfect wordt opgebouwd (een aspect waar veel films vandaag de dag de mist in gaan). De haai wordt zo weinig mogelijk getoond, en dit maakt het des te angstaanjagender: het is een wezen dat vanuit het niets kan toeslaan. Denk hierbij aan de eerste scène, die je in de huid van de haai steekt. Gecombineerd met de iconische muziek toont Spielberg al meteen hoe het moet: subtiliteit (wat níet getoond wordt) heeft veel kracht, meer dan bombastische scènes vol CGI.
Perfecte herinnering aan de reden waarom we allemaal films kijken: escapisme op zijn best, fantastische film. Moderne blockbusters kunnen er nog veel van leren.
Te zien op Netflix, Prime Video, Pathé Thuis en SkyShowtime
