Callie, de kleindochter van Egon Spengler, heeft het niet breed en heeft haar vader jarenlang niet meer gezien. Als haar vader komt te overlijden, verhuist ze met haar kinderen Trevor en Phoebe naar zijn huis. Dat staat ergens op het platteland in een klein dorpje in de US. Egon stond er bekend als zonderling. Als op een bepaald moment Gozer (het monster uit de hel) terug zijn opwachting maakt, gaan de kinderen hem te lijf met de spullen van hun grootvader.
Ghostbusters: Afterlife is door Kurt Velghe op 4 december 2021 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Na het debacle van de vrouwelijke Ghostbusters (2016), blijkt het een goed idee geweest te zijn om de zoon van de oorspronkelijke regisseur van Ghostbusters (1984) zijn ding te laten doen. Jason Reitman, zoon van Ivan, behandelt het bronmateriaal met heel veel respect en slaagt erin om zowaar nog een betere film af te leveren dan de hele plezante, maar filmisch misschien iets minder interessante originelen.
‘Het blijft luchtig, maar toch is de toon serieuzer dan in de originelen.’
Hij neemt zijn tijd om de personages voor te stellen en kan hiervoor gelukkig rekenen op goede acteurs. Carrie Coon is een kameleon die zich in elke rol wel weet te vinden en ook Paul Rudd is plezant als de love interest van Callie. Het zijn echter de kinderen die show stelen met Finn Wolfhard en McKenna Grace op kop. Cinematografisch zit het ook snor. De keuze om voor een dorpje te kiezen in het Amerika anno 2020 waar de tijd is blijven stilstaan, verhoogt het nostalgische gevoel, evenals de vele knipogen en attributen die weggelopen zijn uit de originelen.
Logan Kim is ook perfect gecast als de comic relief. Hierdoor blijft het luchtig, maar toch is de toon serieuzer dan in de originelen. De kers op de taart is echter vooral de manier waarop hij een ode brengt aan de originele cast. Als u wilt weten wat ik hiermee bedoel, dan moet u zelf gaan kijken. Maar ik beloof u: als u gaat kijken, dan zult u daar zeker geen spijt van hebben.
Te zien op Prime Video en Pathé Thuis
