Na een repetitie gaat een groep dansers nog even door onder het genot van een sangria die, zonder het te weten is voorzien van een flinke dosis LSD.
Climax is door Rick Schuttinga op 8 februari 2019 beoordeeld met een 7 / 10.
Het script voor Climax was heel kort. De cast, bestaande uit professionele dansers en danseressen mocht van filmmaker Gaspar Noé hun gedrag en dialoog grotendeels improviseren. Dat doen ze prima, aangezien alleen Sofia Boutella als Selva van beroep actrice is en zij niet boven de rest uitsteekt. De dansgroep voelt niet gemaakt, al zijn ze wel samengesteld blijkt uit de casting video's maar nog meer uit de vele conflicten, onderlinge strijd en vijandigheid. Eenmaal een zondebok gevonden stort de hele groep zich zonder enige twijfel bovenop de ongelukkige.
Climax is niet Noé's beste film, maar doet eigenlijk ook weinig verkeerd. Het verhaal is uitmuntend in de opbouw. De eerste drie kwartier feest, danst en drinkt de groep alle stress van zich af na de repetities. Ze worden zichtbaar lomer, om in de tweede drie kwartier helemaal naar de verdoemenis te gaan. Het wordt ongemerkt heftiger zonder dat je precieze overgangen kunt aanwijzen - de lange takes hebben hier zeker hun bijdrage aan.
‘Het wordt ongemerkt heftiger zonder dat je precieze overgangen kunt aanwijzen.’
Van betoverende dansscènes naar een bad trip. Chaos waar je ook kijkt. Waar regels verwateren en remmen losgaan blijven primitieve wezens over. Climax is tegen het einde vanwege de kleur, cinematografie, muziek en gebeurtenissen bijna onkijkbaar. Er is nauwelijks nog onderscheid te maken in wie, wat en hoe - over het wanneer, waar én waarom is geen twijfel mogelijk. Iemand is de dader en de reden doet er eigenlijk niet eens toe.
De laatste scène zit ook aan het begin en Climax begint met het einde; de credits. Veel bewondering voor de schoonheid waarmee Noé credits en aftiteling onderdeel maakt van zijn film én de manier waarop hij deze film stijlvol afsluit.
Te zien op CineMember
