Een filmploeg maakt een documentaire over kannibalistische stammen in de jungle. Wanneer ze verdwijnen gaat een andere expeditie hen zoeken waarna ze de gruwelijke waarheid ontdekken.
Cannibal Holocaust is door Rick Schuttinga op 18 februari 2022 beoordeeld met een 6,5 / 10.
De meest bekende én beruchte kannibalenfilm komt van de Italiaan Ruggero Deodato uit begin jaren '80: Cannibal Holocaust. De naam alleen al moest vanwege het tweede woord een bepaalde snaar raken bij het publiek. Ook probeerde de makers haar kijkers te overtuigen dat de film-in-film echt was; dat de crew echt vermoord is door kannibalen. Na een rechtszaak en wat bewijzen had de film al maximaal kunnen profiteren van de hype.
Los van het vele naakt, een veel te lange seksscène, een aantal prima moorden, een gruwelijke modderscène en de ranzige herkauwde pap is de verhaalvertelling van Cannibal Holocaust opvallend goed. In het eerste deel gaat een team in de jungle op zoek naar de vermiste filmcrew. Ze vinden de filmblikken en gaan terug naar huis om met het materiaal de film af te maken. De opvolgende wisselwerking tussen montagestudio en de gebeurtenissen in de jungle is strak en boeiend. Er is een opbouw naar een ontknoping waarin de kijker ontdekt wat er precies met de filmcrew is gebeurd - spoiler: een aaneenschakeling van chaos en bloed.
‘Bloederig, choquerend en zit vol gore. Prima, want de kijker weet dat het een film is en dus gespeeld.’
De film bevat een paar minuten 'Mondo'; een exploitatie-soort waarbij onderwerpen, rituelen en gebruiken van veelal exotische culturen centraal staan. In Cannibal Holocaust spelen (al dan niet echte) executies een rol uit een eerdere documentaire van de vermiste filmcrew.
Cannibal Holocaust is bloederig, choquerend en zit vol gore. Prima, want de kijker weet dat het een film is en dus gespeeld. Daarom is de dierenmishandeling zo verwerpelijk want die zijn stuk voor stuk echt. Ze voegen niets toe en zijn compleet overbodig. De muskusrat, de afslachting van de schildpad (die veel te lang duurt), het in tweeën hakken van een slang, het afschieten van een vastgebonden varken en het scalperen van een aapje om de hersenen op te eten. De film heeft gezien de unieke verhaalvertelling en shock value nog steeds kijkwaarde, maar dikke puntenaftrek vanwege de onnodige dierenmishandeling.
Eli Roth maakte in 2013 The Green Inferno en liet zich daarvoor inspireren door deze horrorklassieker van Deodato. Echt goed heeft Roth in ieder geval niet opgelet, want hij leverde een abominabele film af. Wil je dus een kannibalenfilm kijken dan is Cannibal Holocaust, ondanks het vele dierenleed, nog steeds de onbetwiste nummer één.
