Opkomende kunstenaar Anthony (Yahya Abdul-Mateen II) probeert inspiratie te halen voor zijn nieuwe project uit de achtergrond van sloppenwijk Cabrini-Green. Hier gaat namelijk een oude legende rond over 'Candyman (Tony Todd)', een man die je met zijn haak als hand komt vermoorden wanneer je zijn naam vijf keer zegt in de spiegel.
Candyman is door Jordy Gomes op 29 augustus 2021 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Candyman. Zeg zijn naam vijf keer in de spiegel en hij komt je persoonlijk halen. Iedereen die niet bekend is met het personage kan deze Candyman film zien als een nieuwe start, een moderne update van het verhaal waarin genoeg wordt uitgelegd om de legende te begrijpen. Desondanks is dit technisch gezien wel een vervolg op het origineel uit 1992, die ik recentelijk voor het eerst bekeek om wat meer achtergrond te krijgen over deze wereld.
Het horrorgenre van tegenwoordig mag van geluk spreken als er een paar films per jaar uitkomen als uitstekend. Alles wat ik van Candyman zag leek deze richting op te gaan. Ik was erg te spreken over de trailers en er leek respectvol om te gaan met de nalatenschap van zijn voorganger. Misschien dat mijn eigen verwachtingen hierdoor te hoog lagen, want dit is niet de fantastische film geworden die ik voor ogen had.
‘Positiviteit en negativiteit blijven zich te regelmatig afwisselen.’
Toegegeven dat de eerste helft van de film wel sterk in elkaar steekt. De opbouw is zorgvuldig en er wordt gespeeld met de camera om zo sfeer op te bouwen. Jumpscares zijn niet aanwezig, alleen de dreiging dat hij op de loer ligt en in de weerspiegeling verschijnt. Er wordt in de film gezegd dat hij namelijk alleen zichtbaar is in een spiegelbeeld, waar slim op wordt ingespeeld en zorgt voor een aantal creatieve moorden. Het is daarom jammer dat er tegen het eind nogal losjes wordt omgegaan met de regels die zijn opgesteld voor Candyman, want ineens kan iedereen hem wel zien buiten weerspiegelingen om. Dit soort kleine obstakels maken het plot in zijn geheel gewoon wat minder doordacht.
Naar zijn aanwezigheid werd hevig gehint in de trailers, maar originele Candyman (Tony Todd) krijgt niks meer dan een gastrol, teleurstellend. Er is met vlagen wat spanning aanwezig, maar de film schiet flink tekort als het gaat om hoe angstaanjagend de gebeurtenissen zijn. Voor je het weet zit je naar het eind te kijken en komt de titel in beeld - boem, credits. Is dat alles? Ging door mijn hoofd heen. Een beetje een anticlimax.
Ik ben terughoudend over Candyman, want de eerste helft is goed, de moorden inventief en er schuilt potentie voor grootsheid. Het is hoe dan ook een bovengemiddelde horrorfilm (voldoende) in vergelijking met de andere zooi die we normaal geserveerd krijgen. Echter blijven positiviteit en negativiteit zich te regelmatig afwisselen, waardoor dit helaas niet de nieuwe horror-topper is geworden waar ik zo op had gehoopt.
Te zien op Prime Video en Pathé Thuis
