Een groep vrienden strandt op een toeristisch eiland waar ze worden achtervolgd door een kannibaal die het eiland ontdoet van al haar bewoners en gasten.
Anthropophagous is door Rick Schuttinga op 29 december 2022 beoordeeld met een 4,5 / 10.
De Italiaanse regisseur Joe D'Amato maakte heel veel films - later in zijn carrière veel pornografisch - maar zijn bekendste film is waarschijnlijk Anthropophagous uit 1980. De filmtitel is een woordspeling op antropofagie, wat kannibalisme betekent. Het zal dus geen verrassing zijn dat de vriendengroep op een Grieks eiland uit handen moet blijven van een kannibaal genaamd Klaus Wortmann. Er hangt geen mysterie rondom de moordenaar, halverwege zie je hem al in volle verschijning met zijn vieze gezicht.
Spannend is Anthropophagous nooit en de meeste slachtoffers vinden een traditioneel einde. Waar de film begint met een vrolijk deuntje die verdacht veel wegheeft van de sirtaki - we zijn immers op een Grieks eiland - gaat D'Amato al gauw over op valse orgelakkoorden bij een moord of de onthulling van een nieuw lijk.
‘D'Amato's bekendste shocker heeft de tand des tijds niet doorstaan.’
De technische kwaliteit is niet goed: geluid, muziek, nasynchronisatie en montage; het hakkelt en oogt onverzorgd. Een kind wat in beeld loopt wordt overduidelijk snel teruggeroepen. Wanneer iemand licht in het donker maakt met een kaars of een aansteker is de knulligheid van een crewlid wat een zaklamp aanklikt nog best charmant. Hierin is de goedkope productie dan weer grappig creatief.
Wanneer, op een trap in de catacomben, de ongeboren baby van Maggie wordt ontnomen en de kannibaal een hap neemt van de bebloede foetus (een gevild konijn, wat niet als dusdanig is te herkennen) dan snap je wel dat men hier 42 jaar geleden nogal door geshockeerd was. Al maakt de scène vandaag de dag niet meer dezelfde indruk als toen, het is nog steeds het beste moment uit deze cultfilm.
Anthropophagous (internationaal ook wel bekend onder The Grim Reaper) was één van de vele films aangemerkt als Video Nasty. De reden mag duidelijk zijn en voelt jaren later niet overdreven. Toch heeft D'Amato's bekendste shocker de tand des tijds niet doorstaan, het meest angstaanjagende is, naast die ene scène, de filmtitel en filmposter.
