Allison (Jennifer Garner) en haar man Carlos (Édgar Ramírez) besluiten om met hun kinderen een 'Yes Day' te organiseren. Voor vierentwintig uur mag alles en moet elk verzoek beantwoord worden met een 'ja'.
Yes Day is door Jordy Gomes op 18 maart 2021 beoordeeld met een 4 / 10.
Vanwege een gebrek aan nieuwe (bioscoop) releases moeten we maar elders zoeken naar content om de tijd te vullen én om over te schrijven. De kans is groot dat ik niet eens was begonnen aan Yes Day mochten er releases uitkomen op het witte doek, maar helaas, hier zijn we dan. Bijna wekelijks wordt er wel een Netflix Original online gegooid en zodoende heb ik deze eerlijk een kans gegeven.
‘Netflix blijft dit soort onzinnige B-films produceren.’
Yes Day was een pijnlijke zit. Voor een film met een korte speelduur van maar negentig minuten voelt het alsof je uren spendeert met deze familie, er komt geen eind aan. In het begin wordt te toon gelijk gezet wanneer de Gummi Bear song keihard wordt meegezongen in de auto en Carlos zijn jongste dochter (van vijf jaar) voordoet hoe ze moet twerken. Zie ook de scène waarin Carlos een baby vasthoudt terwijl die over zijn gezicht plast. Dit is het lage niveau van humor. Ondanks dat ik overduidelijk niet de doelgroep ben van de film blijft toch altijd de vraag hangen: vinden kinderen dit daadwerkelijk grappig? En zou jij zelf als ouder-zijnde je kind dit soort films laten bekijken? Mijn antwoord hierop mogen duidelijk wezen. Hiernaast is het concept van constant 'ja' zeggen op alles niet veel boeiends. Dit werd al eerder (en leuker) gedaan in Jim Carrey's Yes Man (2008).
Meer woorden wil ik eigenlijk niet vuil maken aan Yes Day, aangezien de film niet nog meer van mijn tijd en aandacht verdient. Netflix blijft dit soort onzinnige B-films produceren en heeft hierdoor misschien meer content te bieden dan concurrerende streamingservices, maar kwaliteit boven kwantiteit luidt het gezegde. Want met films als deze houden we het op een 'nee'.
Te zien op Netflix
