De fotomodellen Yaya en Carl gaan mee met een cruise voor de superrijken.
Triangle of Sadness is door Rick Schuttinga op 18 december 2022 beoordeeld met een 8 / 10.
De Zweed Ruben Östlund is meester van de satire, zo maakte hij eerder The Square (2017) en Turist (2014). In Triangle of Sadness zet hij de allerrijksten te kakken.
In drie hoofdstukken vertelt Östlund zijn verhaal aan de hand van model en influencer Yaya (Charlbi Dean) en haar vriend en model Carl (Harris Dickinson). Hun openingsscène aan tafel in een luxe restaurant is even futiel als treffend, er zit een grote kern van waarheid in. Dat het kibbelende tweetal maar doorgaat met het verduidelijken van hun punt maakt deze satire alleen maar sterker - doordrammen, herhalen en uitrekken zal nog veel vaker gebeuren.
‘De beste komische scène van het jaar.’
Yaya en Carl mogen als influencers gratis mee op een exclusief schip. Daar ontmoeten ze de rijksten der aarde in hun nutteloze bestaan. De markante Rus Dimitry (Zlatko Buric) krijgt terecht de meeste aandacht. Zijn samenspel met de kapitein (Woody Harrelson) is hilarisch. Deze laatstgenoemde zien we overigens pas laat, wel hoor je hem vanachter de deur van zijn hut dronken brabbelen. Zo weet hij de meest ongelukkige dag vast te stellen voor het kapiteinsdiner, wat de oorzaak is voor de beste komische scène van het jaar. Het is ranzig, expliciet en herhalend. Alles gaat mis en wordt steeds erger.
Aangespoeld bij hoofdstuk drie zie je potentie en kansen om de satire en het sociaal commentaar uit te bouwen, maar die kans wordt onvoldoende gegrepen - of de eenvoudige wisseling van hiërarchie is alles wat overblijft. De speelduur is in dit laatste deel te lang. Voorheen was herhaling een kracht, nu niet meer dan opvulling. De subtiele en vileine satire is flink minder.
In Triangle of Sadness leeft je met niemand mee en kun je gewoon genieten van andermans misère, al komt Abigail nog wel het dichtstbij met haar stoere personage en haar nieuwe positie die ze vakkundig weet uit te buiten.
Deze satire die de rijken op de hak neemt en de rollen omdraait werkt ondanks wat minpunten alsnog uitstekend. Ongelijkheid is er als champagne overheen gegoten. Hoe kun je een film afronden waarbij je maar minimaal een verhaal vertelt en vooral een groep becommentarieerd? De moraal van het verhaal is in ieder geval simpel: niets zal veranderen en alles blijft hetzelfde.
Te zien op Prime Video, Pathé Thuis, Videoland, NPO Plus en CineMember
