Volgt het leven van vier senioren die graag herrie schoppen op straat.
Trash Humpers is door Rick Schuttinga op 9 april 2023 beoordeeld met een 3 / 10.
Twaalf jaar na Gummo (1997) komt Harmony Korine met Trash Humpers: een compleet andere film met toch overeenkomsten. De eerste is een door elkaar heen lopende anthologie, de tweede is meer een 'slice of life', al is het de vraag in hoeverre Momma, Buddy, Travis en Hervé überhaupt leven. Trash Humpers is Jackass met vandalen: hangend op straat alles kapotmaken met je vrienden. Dit is een inferieur aftreksel van eerdergenoemde concepten die wel slagen in hun doel.
De slechte technische kwaliteit valt direct op. Korine filmde Trash Humpers met de goedkoopste VHS-camera's die hij kon bemachtigen en monteerde zijn materiaal ook nog eens op twee videocassetterecorders. Het verklaart het één en ander.
‘Is het te makkelijk om dit trash te noemen?’
Cameraman Hervé (Harmony Korine) filmt drie oudjes (waaronder zijn vrouw Rachel) met maskers op - waarmee ze gaandeweg vreemd genoeg een geheel vormen. Hervé begint met zijn herhalende "make it, make it, don't fake it" en zijn maniakale lach wel langzaamaan te vervelen.
De groep is onaardig voor een Siamese tweeling, mensen van kleur, homo's en eigenlijk voor iedereen. Over tijd bekruipt je een droevig gevoel. Naast een hoop vuiligheid doen ze ook leuke dingen, zoals dansen, zingen en poëzie voordragen - met naar alle eerlijkheid een prima gedicht over het niet hebben van een hoofd.
Het viertal doet gek zoals iedereen dat bij tijd en wijlen wel eens doet. Alleen gaan zij verder en tonen ze hun kunsten het liefst in de openbare ruimte van een troosteloos Amerika. Met veel humpen uiteraard: vaak en lang. Naast rondhangen gaan ze op visite bij andere nietsnutten en die momenten komen het dichtst bij boeiend.
Is het te makkelijk om dit trash te noemen? Niet die humoristische variant van John Waters, want plezier is niet bepaald iets wat van Trash Humpers afdruipt. Soms moet je gniffelen, maar daar blijft het ook bij. Gelukkig duurt de film nog geen 80 minuten.
Men zegt dat Korine met Trash Humpers de film- en kunstwereld op de hak neemt. Dit is echter een te makkelijk en vergeeflijk excuus voor deze inhoudloze rommel. Velen zullen zeggen dat dit geen film is en daarin hebben ze gelijk. Trash Humpers is meer een experimentele video. Voor film moeten toch minimaal een paar basics worden afgevinkt: technische standaard van dat moment, enig gevoel van regie, minimale cinematografie en iets van een plot - hoe minuscuul ook.
Wie kijkt een film als dit? Alleen mensen op filmfestivals die openstaan voor experimentele films én completisten van het oeuvre van Harmony Korine, een ieder ander heeft Trash Humpers helemaal niets te bieden.
Te zien op Sooner
