De Victoriaanse uitvinder George (Rod Taylor) gebruikt zijn tijdmachine om een kijkje te nemen in de verre toekomst. Hij ontdekt dat de mens zich heeft verdeeld in twee rassen: de vreedzame Eloi en de monsterlijke Morlocks.
The Time Machine is door Vince Christiaans op 2 januari 2016 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Na het succes van The War of the Worlds in 1953 kreeg producent George Pal de kans om nog een verhaal van H.G. Wells te verfilmen. In vergelijking met Pals eerdere science-fiction spektakels is zijn interpretatie van The Time Machine bijna pittoresk.
De film begint in Londen aan de vooravond van de 20ste eeuw. We maken kennis met George en leren over zijn obsessie met de vierde dimensie. George onthult dat hij een machine heeft ontwikkelt die hem in staat stelt door de tijd te reizen.
De tijdmachine is niet voor niets één van de meest iconische rekwisieten in de filmgeschiedenis. De bronzen slee met daarop een ouderwetse rode fauteuil roept het gevoel van de film perfect op.
Ook de reis naar het jaar 802.701 is vertederend in zijn eenvoud; we zien o.a. hoe een etalagepop in een sneltreinvaart allerlei modegrillen ondergaat, terwijl George zich verbaast over de steeds korter wordende rokjes.
In de verre toekomst treft George twee menselijke rassen aan. De werkelijke relatie tussen de Eloi en de Morlocks is niet alleen een dramatische onthulling, maar ook een treffend stukje maatschappelijk commentaar. Het maakt The Time Machine tot science-fiction van de hoogste orde.