In 1961 stal Kempton Bunton, een 60-jarige buschauffeur, Goya's portret van de hertog van Wellington uit de National Gallery in Londen. In zijn losgeldbrieven schreef Bunton dat hij het schilderij zou teruggeven op enkele voorwaarden.
The Duke is door Rick Schuttinga op 7 maart 2022 beoordeeld met een 7 / 10.
Dit is geen film over een gelikte diefstal vol actie; wel over gerechtigheid, opkomen voor anderen, najagen van dromen en staan voor je principes. Nee, The Duke is geen spectaculaire film, maar brengt een prima boodschap over op een traditionele manier die gewoon werkt.
‘Brengt een prima boodschap over op een traditionele manier die gewoon werkt.’
De oude Kempton Bunton (gespeeld door Jim Broadbent) is wat onnozel, aandoenlijk en charmant. Het laatste halfuur is The Duke een rechtbankdrama, maar niet saai. Dit is de plek waar Broadbent de harten veroverd van het Engelse publiek én de filmkijker. Uiteindelijk strijd iedereen voor iets waar je zelf voor staat; wat je zelf belangrijk vindt. Het één lijkt betekenisvoller dan het ander. Tijdens zijn toch wel goede speech laat Bunton zien dat zijn beweegredenen alles behalve triviaal zijn.
In de ontknoping zit nog een zeer verrassende scène, één die je pas gelooft nadat je het bevestigd krijgt door een korte zoektocht op internet. Een op het eerste gezicht nogal vreemde scène die erg geslaagd uitpakt.
The Duke is een geestige film; een leuk verhaal op een aantrekkelijke manier verteld. Vooral luchtig, met een beetje humor en af en toe een grap. De vertelling bevat wat kleine zijverhalen, maar de hoofdlijn blijft prominent. Zit met anderhalf uur kort in de tijd, is licht van gewicht en prima vermakelijk.
Te zien op Pathé Thuis, Videoland en Sooner
