Peter moet oude conflicten onder ogen komen en vecht nu met zijn beste vriend Harry, die het gemunt heeft op Spider-Man. Ondertussen ontvangt Peter een buitenaardse alien 'symbiote' waardoor zijn duistere kant langzaam naar boven komt.
Spider-Man 3 is door Jordy Gomes op 5 mei 2022 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Dat het eind van Sam Raimi's Spider-Man trilogie zo teleurstellend uitpakt is jammer. Erger nog, regisseur Sam Raimi is niet eens de schuldige, maar de grote bazen van Sony zitten achter dit rommeltje van een eindproduct. Sony kon het niet laten om zich met de productie van de film te bemoeien. Dit zouden ze in de toekomst vaker doen, bijvoorbeeld met The Amazing Spider-Man 1 & 2, een reboot die ze zelf de grond in hebben gewerkt.
Het is geen geheim dat Spider-Man 3 een moeizaam productieproces had. Sony en Raimi hadden beide eigen ideeën voor de richting van het verhaal en moesten hierdoor compromissen sluiten, aangezien Sony standvastig was dat bepaalde elementen in de film werden verwerkt. Met in het bijzonder de geforceerde inclusie van Venom. Een fan-favoriet personage waarvan Sony dacht: het is de hoogste tijd om hem op het grote scherm te zien. Uiteindelijk zit Venom misschien vijftien minuten in de film met een kleine bijrol tijdens het eindgevecht. Dit viel vanzelfsprekend in het verkeerde keelgat bij fans. In mijn ogen bewijst dit wederom dat overhaaste beslissingen maken altijd leidt tot mindere uitkomsten.
‘Spider-Man 3 is een frustrerend eind van de trilogie en schommelt regelmatig tussen hoge pieken en diepe dalen.’
Waar Spider-Man 3 wél in slaagt is de perfecte continuïteit van Peter's karakterontwikkeling. Waar alles in deel 2 fout ging voor Peter, zien we hier hoe hij moet leren omgaan met geluk en bewondering. Peter's leven gaat eindelijk goed, hij heeft een relatie met Mary Jane en de stad is helemaal weg van zijn heldendaden als Spider-Man. Dit zorgt er echter voor dat alle adoratie naar zijn hoofd stijgt. Langzaam wordt Peter een beetje arrogant, denkende dat iedereen hem geweldig vindt. Hierdoor ziet hij dingen over het hoofd, zoals zijn eigen vriendin die wel wat steun kan gebruiken. Peter wordt egoïstisch, praat veel over zichzelf, over Spider-Man en lijkt helemaal op te gaan in zijn nieuwe rol als beschermer van New York.
Om extra nadruk te leggen op deze ongebruikelijke kant van Peter wordt het buitenaardse, zwarte pak van Spider-Man geïntroduceerd. Wanneer deze zich vastklampt aan een gastheer worden al zijn slechte eigenschappen verergerd. Hierdoor gaat Peter volledig de duistere kant op en zien we de corruptie die het dragen van het zwarte pak veroorzaakt. Hij wordt agressiever, ongeduldiger en maakt korte metten met iedereen die hem in de weg staat. Dit is terug te zien wanneer hij zijn opkroppende kwaadheid gebruikt om de moordenaar van Uncle Ben op te sporen: Sandman.
Raimi probeert elke vijand te gronden met een dosis menselijkheid. Zo ook Flint Marko, beter bekend als de Sandman, die een crimineel is geworden vanwege de hoge kosten voor het behandelen van zijn zieke dochter. Om hem persoonlijk te linken aan Peter Parker hebben ze Flint de 'echte' dader gemaakt van de moord op Uncle Ben. Dit is weer zo'n apart plot-element waarvan ik denk: was dat noodzakelijk? Het probleem was opgelost en afgesloten in de eerste Spider-Man film, laat het rusten. Ik heb nooit begrepen waarom het nodig was om dit te herschrijven.
Waar al sinds het eind van Spider-Man (2002) naartoe wordt gewerkt is de transformatie van Peter's beste vriend, Harry Osborn, in de nieuwe Green Goblin. Dat de focus hierop ligt vind ik meer dan gerechtvaardigd. Echter wordt, na een creatief gevecht aan het begin van de film, de bizarre keuze gemaakt om Harry geheugenverlies te geven. Een cliché en ronduit gemakkelijke manier om hem tijdelijk te verwijderen als tegenstander binnen het verhaal, totdat hij weer nodig is. Alles bij elkaar maakt Spider-Man 3 een frustrerende kijkervaring, omdat de film zo schommelt tussen de hoge pieken en diepe dalen.
Dit is een film met veel om handen. Er zijn diverse verhaallijnen en welgeteld drie vijanden die allemaal voorzien moeten worden van schermtijd en karakterprogressie. Hierdoor is Spider-Man's derde avontuur onsamenhangend en chaotisch in de montage. Het blijft dan ook speculeren hoe Sam Raimi's versie van Spider-Man 3 had uitgepakt, mocht hij volledige creatieve vrijheid hebben gekregen. Een uitgestippeld plan voor zowel deze film als het vervolg was aanwezig. Zo stond Spider-Man 4 op de planning voor een release in 2011, maar vanwege zijn slechte filmervaring en het niet eens kunnen worden met Sony besloot Raimi om de handdoek in de ring te gooien. Helaas.
Spider-Man 3 bevat zichtbare potentie en hanteert wederom Raimi's creatieve signatuur. Hierdoor heeft deze derde Spider-Man film nog altijd een unieke persoonlijkheid die uitblinkt tussen de massa van het superhelden genre. Ook de karaktermomenten vallen positief op en het verhaal van Peter wordt op een logische manier voortgezet/afgesloten. Gelukkig keert Sam Raimi na jaren afwezigheid terug naar de wereld van superhelden met het aankomende Doctor Strange in the Multiverse of Madness. Hopelijk heeft hij ook deze doordrenkt met zijn opmerkelijke stijl.
Te zien op Netflix, Disney+, Prime Video, HBO Max, Pathé Thuis en Videoland
